Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Παύλος Βρέλλης vs Madame Tussauds




Π. Βρέλλης

















-" Οι συνθέσεις είναι όλες δικές μου. Δούλεψα όχι μόνο με βάση την πλούσια βιβλιογραφία που συγκέντρωσα (για ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία) αλλά και τις πληροφορίες - στοιχεία - που πήρα από τα μέρη που περπάτησα, γνώρισα, φωτογράφησα και σχεδίασα (επί χρόνια). "
-" Το «Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας» το στεγάζω σ' ένα κτίριο Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής της Ηπείρου του 18ου αιώνα, που θεμελίωσα το 1983 και το τελείωσα το 1994.Τα σχέδια του Μουσείου τα έκανα, στην αρχή, με ελεύθερο σχέδιο και μετά με αξονομετρικό και προοπτικό (με αρκετές λεπτομέρειες). Στη συνέχεια, για να αντιληφθώ τον όγκο, έφτιαξα μακέτες (τόσο για το εξωτερικό του, όσο και το εσωτερικό του) με κλίμακα 1:25.Στο τέλος, προκειμένου να βγάλω την οικοδομική άδεια, φίλοι μου - επιτυχημένοι σήμερα μηχανικοί - μετέφεραν τη δική μου μελέτη σε γραμμικό σχέδιο και ανέλαβαν δωρεάν τις διαδικασίες προς την πολεοδομία ". Παύλος Βρέλλης

-" Madame Tussauds continues regularly to add figures that reflect contemporary public opinion and celebrity popularity " Μme Tussauds Museum, London.


-Κάτσε τώρα. Τί συγκρίνουμε, το Μουσείο του Βρέλλη με το Μadame Tussauds ; Έχει κάποιο νόημα αυτή η σύγκριση;
-Δεν τα συγκρίνουμε. Δεν είναι θέμα αξιολόγησης ή βαθμολόγησης. Δεν έχει και νόημα. Κοινή αναφορά κάνουμε. Στο τέλος-τέλος και τα δύο Μουσεία Κέρινων Ομοιωμάτων είναι.
- Έτσι είναι. Το ένα διάσημο μουσείο και πασίγνωστο τουριστικό αξιοθέατο σε όλο τον κόσμο. Το άλλο ένα μουσείο σε μια πόλη της Ηπείρου, στα Γιάννενα. Το ένα επιχείρηση ολόκληρη με χορηγούς, διαφήμιση, όλα. Το άλλο ένα προσωπικό δημιούργημα ενός γλύπτη-και των μαθητών του. Άλλα μεγέθη. Δαυίδ και Γολιάθ...
-Πάλι ρέπεις προς την σύγκριση. Σου είπα δεν είναι εκεί το θέμα. Αλλά αφού εσύ έβαλες τις δικές σου παραμέτρους και την δική σου οπτική, να συμπληρώσω και γω κάποια ακόμη. Το ένα είναι αποτέλεσμα οράματος. Ξεχειλίζει το μεράκι. Δες τι λέει ο Βρέλλης: " Τα ρούχα είναι σύγχρονα και παλιά - ρετάλια - ολόκληρες φορεσιές ή και τμήματά τους, που συναρμολόγησα ανάλογα με το χρώμα, την ποιότητα, την εποχή. Τ' αγόραζα από παλιατζίδικα ή γυρολόγους, χρόνια τώρα. Πολύ κουράστηκα με τη συγκέντρωση τέτοιων υλικών. Όταν πλησίαζα προς το τέλος, βρέθηκαν δυό-τρεις καλοί φίλοι που με βοήθησαν στα δύσκολα από το ράψιμο μέχρι και το ψάξιμο.... Τα χόρτα και τα ξερά κλαδιά, τα μάζεψα από το φυσικό τους περιβάλλον - ανάλογο υψόμετρο (Κούγκι, Πίνδο, Ρω). Τα στέγνωσα και τα χρωμάτισα, ώστε να φαίνονται ζωντανά ή πεθαμένα - ανάλογα.... Τα αντικείμενα - τόσο ποίκιλλα και πολλά - τα συγκέντρωνα πολλές δεκαετίες τώρα. Άλλα είναι από το πατρικό μου σπίτι (φανάρια, καλαμάρια, λάμπες, στάμνες, πιάτα, χερόμηλα κ.α.), άλλα αγορασμένα από παλιατζίδικα ολόκληρης της Ελλάδας και άλλα - λίγα - είναι δώρα φίλων... Τη μουσική για τη σπηλιά του Διονυσίου του Φιλοσόφου (μαρτύριο), την έγραψα το 1976 και την εκτέλεσα μόνος μου - στο παλιό πιάνο του σπιτιού μου. Έχει διάρκεια 3½ ώρες... Τα καριοφίλια - κάπου 45- τα 'φτιαξα μόνος μου - στο εργαστήρι μου - έχοντας πηγές από Μουσεία, συλλογές και βιβλία. Χύτευσα ξέχωρα τον κόκορα, τη σκανδάλη, τα διάφορα ποικίλματα που φέρουν επάνω τους. Η κάνη είναι από στρατζαριστό σωλήνα, από ξύλο ο υποκόπανος και τα διακοσμητικά είναι καρφωτά.Του Κατσαντώνη το όπλο το περιποιήθηκα περισσότερο. είναι ο μόνος επώνυμος κλεφταρματολός που έχω."
-Γιατί δηλαδή στο Λονδίνο οι κατασκευαστές των ομοιωμάτων δεν βάζουν μεράκι, αυτοί δεν είναι καλλιτέχνες;
-Είπα εγώ πως δεν βάζουν και αυτοί;Και αυτοί βάζουν. Αλλά στο μεράκι Γολιάθ είναι ο Βρέλλης. Τα αγγλάκια καλά είναι, αλλά Δαυίδ μπροστά του.
-Τώρα δεν κάνεις σύγκριση;
-Ε αφού με τσιγκλάς. Κάτσε να σου πω κι άλλα. Στο ένα, στο Λoνδίνο, η κάθε μεγάλη σταρ αλλά και κάθε σταρλετίτσα θα γίνει έκθεμα. Ασε που τώρα κάνουν ομοιώματα και τους ήρωες του Βollywood, μη ξεράσω... Έμποροι είναι οι άνθρωποι. "Ποιά πουλάει τώρα; Η Εmy Winehouse. Kάτσε να της κάνουμε το ομοίωμα. Σε 5 χρόνια που θα την θυμάται μόνο η γιαγιά της, την πάμε στην αποθήκη. Ετσι κι αλλιώς θα χει βγει άλλη".
-Καλά δεν διαφωνούμε εδώ. Τις διασημότητες παρουσιάζουν. Άλλα όχι μόνο. Υπάρχει τεράστια έκθεση με ιστορικά πρόσωπα κλπ. Μουσείο κέρινων ομοιωμάτων έχουν οι άνθρωποι, όχι πινακοθήκη.
-Γιατί είπα εγώ πως έχουν μπακάλικο; Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως το πω και αυτό. Όποιο φρούτο της διεθνούς σκηνής κάνει σαματά, τσουπ , μας το μοστράρουν. Δεν το κατηγορώ. Δεν θέλω να έχουν άποψη και θέση στο Tussauds. Nα σκοτώσω κάνα πρωινό πάω. Να πάρω και τα μικρά μαζί να περάσει η ώρα τους. Δεν τρέχει τίποτα. Αλλά όχι και να κάνουμε και το "τίποτα" άποψη. Ενώ ο Παυλάρας έχει θέση. Καλή, κακή, σου αρέσει ή όχι, έχει στάση και συγκεκριμένη ματιά. Την ματιά του τόπου του. Το λέει: " Η αγάπη και η λατρεία που είχα - από μικρό παιδί - στους ήρωες της Προεπανάστασης και της Επανάστασης του 1821, έγινε αγάπη και θαυμασμός και για τους μετέπειτα ήρωες...Σαν φόρο τιμής, αγάπης και πίστης στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωές μας, έφτιαξα τούτο το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας με κέρινα ομοιώματα, στο χωριό Μπιζάνι Ιωαννίνων ".
-Μάλιστα...
-Και να σου πω και το τελευταίο. Πας στο Tussauds και όλα τα ομοιώματα σε στάση προσοχής ρε παιδί μου. Ούτε σκοπιά να κάνανε. Και όλοι μόνοι τους,το φυσικό περιβάλλον απουσιάζει. Ο Βρέλλης αντιθέτως δίνει το πλαίσιο ρε συ. Σου λέει την ιστορία. Δες πάνω-πάνω τον Διονύσιο τον Σκυλόσοφο...Γιατρός, αργότερα μητροπολίτης, ξεκινάει επανάσταση κατά των Τούρκων το 1611( είναι που περνάγανε καλά μαζί τους, αλλά ήταν αχάριστοι και δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν το οθωμανικό μεγαλείο), αποτυγχάνει, πάρε ένα γδάρσιμο ζωντανός του λένε οι Τούρκοι( πάντα στην πρωτοπορία του πολιτισμού αυτά τα παιδιά).
Και τα λοιπά εκθέματα του έχουν ένα πλαίσιο. Το Κούγκι, ο Ρήγας, η Κυρά της Ρω, όλα. Άλλο πράγμα...
-Καλά που δεν τα σύγκρινες...



Μουσείο Βρέλλη:ορεινό χειρουργείο
1940

8 σχόλια:

  1. Ρε συ Πρωτ, μου 'δωσες ιδέα ρε φίλε, με τις κούκλες σου !

    Λέω ν' ανεβάσω συγκριτικό test μεταξύ Μπαρμπα-Μυτούση από τη μία πλευρά και Κλούβιου-Σουβλίτσας, από την άλλη.

    Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είχα πάει στο μουσείο Βρέλλη, κυριολοκτικά συγκλονιστικό! Οι απεικονίσεις του είναι τόσο ζωντανές που νομίζεις ότι είσαι και ζεις στην εποχή που απεικονίζει!

    Στο Tussauds δεν θα ήθελα να πάω, θα προτιμούσα να πάω σε μια γκαλερί.

    Αλλά και στου Βρέλλη θα προτιμούσα να το βλέπω εκ του ασφαλούς δηλ. από βιντεοσκόπηση, η δερματική αντίδραση που είχα όταν γύρισα Πάτρα δεν μου αφήνει περιθώρια για δεύτερη επίσκεψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύη, δεν κατάλαβα το "δερματική αντίδραση". Αλλεργία έπαθες;
    Το Tussaud, είναι για παιδάκια. Δεν χάνεις τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναί, αλλεργία που κράτησε περίπου 5-8 ώρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τώρα που το λες,θυμάμαι.Γιατί και εγώ έχω να πάω πολλά χρόνια.Οντως, είχε πολλή σκόνη και υλικά παράξενα.
    Πάντως είναι μορφή ο άνθρωπος.
    Αμά θες γκαλερί, θα ετοιμάσω κάνα ποστ για μεγάλα μουσεία...(το Orsay μου ήρθε σαν ιδέα, να αμολήσεις και σεντόνια περί ιμπρεσσιονισμού κλπ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχει πολύ κουράγιο ο άνθρωπος για να φτιάξει το μουσείο του. Προφανώς χωρίς την υποστήριξει που θα έπρεπε να έχει.

    Καλή ιδέα οι γκαλερί για ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το Orsay έκλεισε. Θα το ανεβάσω, στο υπόσχομαι.Πάω στο αλημπαμπάδικο λίγο,Εύη,έχει μάζεψει την αφρόκρεμα της γκουρουδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή