Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Tί μουσική ακούς; Άννα Βίσση...





















Αν σε μία γαμήλια δεξίωση, το μενού είναι πίτσες-μπύρες, το ζευγάρι των νεονύμφων θα δεχθεί τα επικριτικά σχόλια των καλεσμένων, ιδίως δε των γυναικών, μια που οι περισσότεροι άνδρες θα βρουν την πρωτοτυπία αυτή εξόχως βολική. Αν σε μια βραδυά champions-league ο οργανωτής φιλέψει τους κολλητούς του φιλετίνια-μπουργκινιόν, θα ακούσει κατά πάσα πιθανότητα ουρανομήκη μπινελίκια ("Χάθηκε να παραγγείλεις καμιά πίτσα, βρε παπάρα" κλπ). Από την άλλη, όλα τα παραπάνω εδέσματα είναι μια χαρά, αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του και στον τόπο του...Στον κατάλληλο τόπο.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές αποτέλεσε η ανταλλαγή αρνητικών σχολίων και επικρίσεων μεταξύ του Γιώργου Χατζιδάκι (γιου του Μάνου) και της Α. Βίσση. Πώς έχει η ιστορία; Ο Γ. Χατζιδάκις με επιστολή του στους διοργανωτές του Φεστιβάλ Ξάνθης(γενέθλιας πόλης του Χατζιδάκι) εξέφραζε την διαφωνία του για την ταυτόχρονη προβολή και σύνδεση, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, της συναυλίας του μουσικού συνόλου "Μάνος Χατζιδάκις" με συναυλία της Βίσση και τελικά αποφάσισε την μη συμμετοχή του μουσικού συνόλου "Μάνος Χατζιδάκις" στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ.
Έγραφε ο γιος του Μάνου: " Δυστυχώς, όμως, η χαρά μου γρήγορα μετατράπηκε σε απογοήτευση και θλίψη όταν είδα να συνδέεται η συναυλία μας και να παρουσιάζεται από κοινού με τη συναυλία της Αννας Βίσση, που -αν μη τι άλλο- δείχνει άγνοια και έλλειψη ευαισθησίας σχετικά με το έργο του Μ.Χ. και τη θέση του στον ελληνικό πολιτισμό!...Η κ. Βίσση υπηρετεί με πολύ μεγάλη επιτυχία ένα άλλο είδος τραγουδιού, το οποίο είναι μάλιστα στις μέρες μας πολύ δημοφιλές, όμως είναι εκ διαμέτρου ξένο, αισθητικά και ιδεολογικά αντίθετο και ασύμβατο με το έργο και την όλη καλλιτεχνική υπόσταση του πατέρα μου. Δεν αρκεστήκατε, μάλιστα, να συμπεριλάβετε στην ίδια διοργάνωση και τις δύο εκδηλώσεις, αλλά προβαίνετε και στην ενιαία προβολή τους: χαρακτηριστικά, στο αντίστοιχο τηλεοπτικό σποτ, μετά το πλάνο με την εικόνα του Μάνου Χατζιδάκι προβάλλεται η εικόνα της κ. Βίσση! ".

Η Άννα Βίσση σε συνέντευξη τύπου απάντησε τα εξής: " Το γράμμα όπως συντάχθηκε ήταν λίγο έως αρκετά αγενές ως προς το πρόσωπό μου και ρατσιστικό... γιατί ο ρατσισμός δεν είναι μόνο πολιτικού περιεχομένου, είναι να μην με θεωρεί άξια να βρεθώ στην ίδια διαφήμιση μαζί του. Τέλος πάντων... είναι γελοίες καταστάσεις που συμβαίνουν στην Ελλάδα, ο ένας καλλιτέχνης να βγαίνει και να υποτιμά τον άλλον. Δεν είναι όμορφο και δεν θα το έκανα ποτέ. Αυτό που έκανε ο κ. Χατζιδάκις είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο κ. Γιώργος Χατζιδάκις δεν είναι ο Μάνος Χατζιδάκις, που δεν πιστεύω να έκανε κάτι τέτοιο. Είναι ο αγαπημένος μου συνθέτης και τον έχω τραγουδήσει πολύ. Ο Γιώργος Χατζιδάκις δεν ξέρω αν κάνει καλά έτσι όπως εκπροσωπεί τον πατέρα του. Ο Μάνος Χατζιδάκις 'ανήκει' στον κόσμο. Τόση πολύ αποστείρωση καταντάει λίγο δήθεν..."

Πριν συνεχίσω, να διευκρινίσω δυό πράγματα: α) η αντιπάραθεση "έντεχνου"-"εμπορικού" κλπ με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ακούω στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις οποιοδήποτε εμπορικό, hit, σαχλαμαροτράγουδο ή όπως αλλιώς τα λένε. Μάλιστα αυτά ακούω και περισσότερο στο αυτοκίνητο και β)η Βίσση μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Είναι-κακά τα ψέμματα- ωραιότατη για την ηλικία της (ανέκαθεν ήταν ωραία γυναίκα), με εξαιρετική φωνή, ιδίως στα νειάτα της. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως μου προκαλείται σχετική μελαγχολία, όταν τη βλέπω ή την ακούω. Θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί.

Σε ό,τι αφορά στην προαναφερθείσα διαμάχη, πιστεύω δυστυχώς πως ο γιος του Χατζιδάκι είχε δίκιο. Τί να κάνουμε; Δεν μπορεί να συνυπάρχει χωροχρονικά το έργο του Μάνου με το "Στην πυρά" (ευρύτερα γνωστό ως "τσούλες"), που είναι το τελευταίο hit της Άννας. Δεν πάει. Είναι πίτσα σε γαμήλια δεξίωση. Η Βίσση όπως έστρωσε καλλιτεχνικά( γιατι οικονομικά μια χαρά έστρωσε και μπράβο της), θα κοιμηθεί.
Πριν αρκετό καιρό ένας φίλος επέμενε πως το ξεκίνημα της Βίσση τη δεκαέτια του 70 ήταν πολλά υποσχόμενο.Με προοπτικές για μεγάλη πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Εγώ μόνο το "Στα χρόνια της υπομονής" ήξερα, από κείνη την εποχή."Όχι", μου λέει. "Ψάξτο και θα δεις. Ήταν ταχύτατα ανέρχομενη με σπουδαία φωνή. Αν δεν έπεφτε στο δρόμο της η γιαγιά(σημ.=Καρβέλας), που την κατέστρεψε καλλιτεχνικά, η Γαλάνη και η Αλεξίου θα 'τρωγαν τώρα τη σκόνη της".
Το 'ψαξα λίγο. Είχε δίκιο.Το ξεκίνημά της προμήνυε μεγάλα πράγματα. Ζηλευτές συνεργασίες με την ελιτ της ελληνικής μουσικής και πανέμορφα τραγούδια. Η Βίσση συμμετείχε στον εξαιρετικό δίσκο του Θεοδωράκη "18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας", σε μελοποίηση ποιημάτων του Ρίτσου( http://www.youtube.com/watch?v=8A3mMt2Psak&feature=related ). Το 1974 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μικρές Πολιτείες", του μεγάλου Σταύρου Κουγιουμτζή και η Βίσση κάνει τις πρώτες δύο σόλο ηχογραφήσεις της με δύο εκπληκτικά τραγούδια. Το "Σ' αγαπώ", από τον δίσκο αυτό, την καθιερώνει ως σπουδαία ανερχόμενη ερμηνεύτρια, ενώ εξαιρετικό είναι και το "Δίψασα στην πόρτα σου". Το 1975 η άνοδος της συνεχίζεται. Ο Κουγιουμτζής δημιουργεί πάλι μεγάλα τραγούδια στο δίσκο "Στα ψηλά τα Παραθύρια" και εκεί η Άννα Βίσση ερμηνεύει το διαχρονικό "Στα χρόνια της υπομονής" (στίχοι Μάνος Ελευθερίου), το "Για την αγάπη πες μου" ( http://www.youtube.com/watch?v=d4jYYLgM1do&feature=related ) και το "Παραμύθι ξεχασμένο". Το 1975 κυκλοφορεί ένας από του λιγότερο γνωστούς δίσκους του Μίκη, "Γράμματα από τη Γερμανία". Ο Θεοδωράκης της δίνει να ερμηνεύσει τα "Χθες το απόγευμα στο Άαχεν", " Ένα δάσος κλάρες" ( http://www.youtube.com/watch?v=DjIECn4H7t8&feature=related ) και η Βίσση στέκεται επάξια σε έναν δίσκο με υπέροχες μελωδίες, γεμάτες λυρισμό, που αναφέρονται στη ζωή των Ελλήνων στη Γερμανία. Βρήκα και άλλα της τραγούδια από εκείνη την εποχή, αλλά σταματάω εδώ.
Αυτή έπρεπε να είναι η πορεία της. Αλλά ας όψεται ο δημιουργός του "είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα", που συνέβαλε τα μέγιστα στον πλήρη καλλιτεχνικό εκτροχιασμο μιας μεγάλης τραγουδίστριας. Ο οποίος- για να είμαστε δίκαιοι-τη δεκαετία του 80 της έγραψε μεγάλες επιτυχίες με ποπ τραγούδια με ευρεία απήχηση στα νειάτα της εποχής. Και τη δεκαετία του 90 με δυό-τρεις δίσκους λαικόμπουζουκοποπ της εξασφάλισε μεγάλη επιτυχία και την κατέστησε αδιαμφισβήτητη σταρ της πίστας.
Το θέμα όμως είναι αλλού. Η Βίσση με τη φωνή και την εμφάνιση αυτή ήταν προορισμένη για άλλα πράγματα. Mεγαλύτερα και καλύτερα. Και πάντως διαφορετικά...








Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Χωρίς λόγια












-Διοικητής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ζακύνθου (συνέντευξη σε ημερήσια εφημερίδα τον 7/2009) :
Ερ. : Διδαχθήκαμε κάτι από το εφιαλτικό 2007;
Απ. : Οι 80 νεκροί, τα 2.700.000 στρέμματα καμένης γης, τα 301.320 στρέμματα αποτεφρωμένων περιοχών Νatura, η Αρχαία Ολυμπία, ο Καϊάφας, οι κατεστραμμένες περιουσίες και οι ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον ξεχάστηκαν γρήγορα.
Ερ. : Τι θα έπρεπε να γίνει μετά το 2007;
Απ. : Λείπει ένα κεντρικό σύστημα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης- διαχείρισης καταστροφών «Ιntegrated Εmergency Μanagement System- ΙΕΜS», το οποίο θα επιτρέπει την άμεση λήψη αποφάσεων, θα συντονίζει τους εμπλεκόμενους φορείς, θα αποτρέπει συμπεριφορές πανικού και επικάλυψη αρμοδιοτήτων και θα αποκαθιστά τους πυροπαθείς και το περιβάλλον.
Ερ. : Ποιες οι επιπτώσεις στο περιβάλλον από τις πυρκαγιές;
Απ. : Δυσμενείς κλιματικές αλλαγές, διάβρωση εδαφών, μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, οξείδια θείου και αζώτου, βαρέα μέταλλα και διοξίνες είναι τα κύρια «δώρα» των δασικών πυρκαγιών. Ενδεικτικά από τα 1.472.000 καμένα στρέμματα δάσους στην Εύβοια και την Πελοπόννησο το 2007 δεν απορροφώνται πλέον και επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα 17.189.709 τόνοι CΟ2, βασικού υπευθύνου του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
Ερ. : Οι αιτίες των δασικών πυρκαγιών;
Απ. : Σε ποσοστό άνω του 95% τα αίτια είναι ανθρωπογενή. Εμπρησμοί από πρόθεση ή από αμέλεια.
Ερ. : Υπεύθυνοι...
Απ. : Ακραία καιρικά φαινόμενα, ασύμμετρη ανικανότητα. Η προστασία του εθνικού φυσικού μας πλούτου ελλείψει πολιτικής βούλησης δεν έχει ιεραρχηθεί ως εθνικό θέμα μείζονος σημασίας για όλους μας.
Ερ. : Πρόληψη...
Απ. : Σχεδόν ανύπαρκτη, παρ΄ ότι λειτουργεί απολύτως συμπληρωματικά με την καταστολή. Απροστάτευτα τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας. Η κυβέρνηση έχει αντιστρέψει το δόγμα και επιλέγει το «θεραπεύειν αντί του προλαμβάνειν».
Ερ. : Δασικές Υπηρεσίες...
Απ. : Υποστελεχωμένες, χωρίς πόρους και μέσα, δεν εκπονούν ούτε υλοποιούν μελέτες έργων βελτίωσης των υποδομών πυρασφάλειας στα δάση (αντιπυρικές ζώνες, καθαρισμοί, συντήρηση δασικού οδικού δικτύου, δεξαμενές κ.λπ.).
Ερ. : Σχέσεις Πυροσβεστικής Υπηρεσίας- Δασικής Υπηρεσίας...
Απ. : Κάκιστες, κινούνται σχεδόν ανταγωνιστικά εις βάρος της δασοπροστασίας, λειτουργούν ως δίπολο και όχι ως δίδυμο. Το δάσος χρειάζεται και τον δασολόγο και τον πυροσβέστη.
Ερ. : Σχεδιασμός αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών...
Απ. : Επιδερμικός και αποδεδειγμένα αναποτελεσματικός. Οι μόνοι που διαθέτουν σχέδιο κάθε χρόνο και το εφαρμόζουν κατά γράμμα είναι, δυστυχώς, οι εμπρηστές.
Ερ. : Πυρκαγιές περιαστικών δασών...
Απ. : Η έλλειψη πολιτικής γης (Δασολόγιο, Κτηματολόγιο, χρήσεις γης) και η κρατική αδιαφορία ευθύνονται αποκλειστικά για την εξαφάνιση και των τελευταίων πράσινων πνευμόνων γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η αναλογία κατοίκου ανά τ.μ. πρασίνου, για τους Αθηναίους, είναι η χειρότερη στην Ευρώπη. Τα κάρβουνα του Υμηττού και της Πεντέλης γίνονται για κάποιους χρυσάφι.
Ερ. : Καταστολή- προβλήματα μηχανισμού...
Απ. : Ο ηρωισμός των πυροσβεστών δεν αρκεί να καλύψει τις 3.129 κενές οργανικές θέσεις, την αναξιοκρατία και αδιαφάνεια στις κρίσεις, προαγωγές, προσλήψεις, ούτε τον συνεχιζόμενο πόλεμο αλληλοεξόντωσης των γαλάζιων παρεών (φουρλικών- κοηκών).
Ερ. : Ποια η κατάσταση των πυροσβεστικών μέσων;
Απ. : Με πολλά προβλήματα (ελαστικά, σύστημα πέδησης, βλάβες) ο συνολικός στόλος των 1.602 πυροσβεστικών οχημάτων, αλλά και ελλείψεις σε σωλήνες και ατομικό εξοπλισμό.
Ερ. : Τα πυροσβεστικά αεροπλάνα...
Απ. : Τα 13 από τα 21 Καναντέρ (ο τύπος CL-215) είναι γερασμένα.

-" Τέσσερις ώρες καθυστέρησε στη Ρόδο το πυροσβεστικό ελικόπτερο που έστειλε η Κύπρος την Κυριακή προκειμένου να συνδράμει επειγόντως στην κατάσβεση των καταστροφικών πυρκαγιών.
Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν το Ρώσο συγκυβερνήτη του αεροσκάφους επειδή χρωστούσε πρόστιμο 600 ευρώ που του είχε επιβληθεί στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια.
Χρειάστηκε η παρέμβαση του Κύπριου υπουργού Δικαιοσύνης Λουκά Λουκά προκειμένου να πειστούν οι αρμόδιοι να δώσουν το πράσινο φως για την αναχώρηση προς Αθήνα"
Πηγή :in.gr

-" Μηνύσεις γιατί άνοιξε αντιπυρικές ζώνες:
Σωρεία μηνύσεων υπέβαλε ο δασάρχης Καπανδριτίου εναντίον του δημάρχου Μαραθώνα Σπύρου Ζαγάρη γιατί ο τελευταίος προσπάθησε να ανοίξει αντιπυρικές ζώνες στα δάση της περιοχής του. Κατόπιν εισαγγελικής κλήσεως, ο δήμαρχος Μαραθώνα πριν από ένα περίπου μήνα προσήλθε ενώπιον του ειρηνοδίκη Καπανδριτίου και κατέθεσε απολογητικό υπόμνημα, κατηγορούμενος για τη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών. Ο κ. Ζαγάρης τονίζει ότι το 2007, όταν η Αττική είχε πάλι κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λόγω των πυρκαγιών, προσπάθησε να κάνει διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών στο Κάτω Σούλι. Ωστόσο, και τότε υποβλήθηκαν εναντίον του τέσσερις μηνύσεις από το Δασαρχείο Καπανδριτίου με τη δικαιολογία ότι η περιοχή είναι «δασικής έκτασης χαμηλής βλάστησης ".
- " Στο έδαφος δύο από τα πέντε ελικόπτερα συντονισμού:
Δύο από τα πέντε ελικόπτερα συντονισμού της Πυροσβεστικής παρέμειναν καθηλωμένα στο έδαφος λόγω τεχνικών προβλημάτων. Ακόμα, όπως αναφέρει στα «Νέα» ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικής, Ιωάννης Σταμούλης, από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας σκουριάζουν σε κάποιο πάρκινγκ δύο κινητά στρατηγεία συντονισμού. Πρόκειται για δύο λεωφορεία που αγοράστηκαν στα πλαίσια του C4I και έχουν μετατραπεί σε «στρατηγεία», προσφέροντας τη δυνατότητα στους επικεφαλής της πυρόσβεσης να έχουν δορυφορική εικόνα από το χώρο της φωτιάς, αλλά και σύνδεση μέσω ασυρμάτου με όλες τις δυνάμεις που επιχειρούν. Για τις δύο αυτές μονάδες υπήρχε δέσμευση πως θα βρίσκονταν σε επιχειρησιακή δράση ύστερα από το 2007 ".
Πηγή :tvxs



Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Ομπάμα vs βαρβαρότητα




" H Aμερική είναι το μοναδικό έθνος στην Ιστορία που πέρασε, με θαυμαστό τρόπο, από τη βαρβαρότητα στον εκφυλισμό χωρίς το συνηθισμένο διάλειμμα πολιτισμού ". Οscar Wilde

"Από πού ήρθε αυτή η ιδέα ότι όλοι δικαιούνται δωρεάν παιδεία; Δωρεάν ιατρική φροντίδα; Δωρεάν οτιδήποτε; Μας έρχεται από τη Μόσχα. Έρχεται από το βάθος της κολάσεως ". Τεξανός βουλευτής


Oι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μόνη από τις εύπορες χώρες που δεν εγγυώνται βασική υγειονομική περίλθαψη στους πολίτες της. Η υγειονομική περίλθαψη παρέχεται και στους Αμερικανούς και στους πολίτες των άλλων ανεπτυγμένων χωρών επειδή κάποιος άλλος πληρώνει το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού, όταν προκύψει ανάγκη για πολυδάπανη θεραπεία. Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική περίπτωση που αυτός ο "κάποιος άλλος" είναι συνήθως ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Παντού αλλού το μεγαλύτερο μέρος της υγειονομικής κάλυψης παρέχεται από κρατικούς πόρους, δηλαδή από τους φορολογούμενους. Το Μedicare στις ΗΠΑ είναι ένα πρόγραμμα-το μόνο- ασφάλισης που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους, αλλά καλύπτει μόνο όσους είναι άνω των 65 ετών. Η πλειονότητα των Αμερικανών που διαθέτουν ασφάλιση υγειονομικής περίλθαψης την έχουν αποκτήσει από τον ιδιωτικό τομέα. Το γεγονός αυτό, της εξάρτησης δηλαδή του συστήματος υγείας από τον ιδιωτικό τομέα καθιστά τις ΗΠΑ τη μόνη χώρα μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού, περίπου το 15% δεν έχει έχει καθόλου υγειονομική κάλυψη. Με άλλα λόγια για 46 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ ισχύει το " Αρρώστησες; Ας πρόσεχες!" (μιλάμε για pure american values). To απάνθρωπο, βάρβαρο και κοινωνικά πρωτόγονο αυτό καθεστώς θα προσπαθήσει να άλλαξει ο Μπάρακ Ομπάμα με την μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας και κοινωνικής ασφάλισης. Το αν θα τα καταφέρει-δηλαδή αν θα τον αφήσουν να τα καταφέρει -είναι άλλου παπά ευγγέλιο.

Να πάμε λίγο πίσω. Ο Μπίσμαρκ ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα είχε καθιέρωσει στη Γερμανία τις συντάξεις γήρατος, την ασφάλιση της ανεργίας και την εθνική ασφάλιση για υγειονομική περίλθαψη(1). Η Μεγάλη Βρετανία είχε εισαγάγει ένα περιορισμένο σύστημα ασφάλισης γήρατος το 1908 και ένα σύστημα ασφάλισης υγείας το 1911. Πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Μ.Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία-που και αυτή ανέπτυξε νωρίς ένα αξιόπιστο Κοινωνικό Κράτος- δαπανούσαν περισσότερα από όσα θα δαπανούσαν οι ΗΠΑ ως το τέλος της δεκαετίας του 1930. Η ουσία είναι πως στις ΗΠΑ οι έννοιες Κράτος Πρόνοιας, Δημόσια Ασφάλιση κλπ είναι συνώνυμα του σατάνα. Και μάλιστα του κόκκινου σατανά. Η φανατισμένη προσήλωση τους στα δόγματα της ελεύθερης και ανεξέλεγκτης αγόρας, την οποία συντηρούν οι Ρεπουμπλικάνοι, τα πολυάριθμα νεοφιλελεύθερα think-tanks, αλλά και τμήμα των Δημοκρατικών έχει δαιμονοποιήσει στα μάτια και τα αυτιά του αποχαυνωμένου μέσου Αμερικανού την ίδεα ενός Δημόσιου Συστήματος Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης και την έχει κάνει να φαντάζει ως την επιτομή του κομμουνισμού. Κοινωνικές κατακτήσεις δεδομένες και αυτονοήτες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ καταγγέλονται ως "σοσιαλιστικές". Στην πραγματικότητα στις ΗΠΑ μετέτρεψαν την κοινωνική αναλγησία και την πλήρη έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης σε ιδεολογία.

Πάμε πάλι πίσω, στις ΗΠΑ αυτή τη φορά. Το 1928 ο ρεπουμπλικάνος Χέρμπερτ Χούβερ κατήγαγε περηφανή νίκη έναντι του Δημοκρατικού συνηποψηφίου του Αλ Σμιθ. Οι συντηρητικοί είχαν θριαμβεύσει ολοκληρωτικά και οι σχολιαστές έσπευσαν να κηρήξουν το θάνατο του λιμπεραλισμού, που στις ΗΠΑ είναι συνώνυμος των ιδεών του κράτους πρόνοιας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και του παρεμβατισμού στην λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Ο ηττημένος δημοκρατικός υποψήφιος Σμιθ δεν πρέσβευε τίποτα από τα παραπάνω. Μόλις πήρε το χρίσμα έσπευσε να προσκύνησει την κυρίαρχη ιδεολογία. Επέλεξε για επικέφαλης της προεκλογικής του εκστρατείας έναν ρεπουμπλικάνο βιομήχανο και προσπαθώντας να κερδίσει την υποστήριξη των επιχειρηματιών κατηγορούσε τον Χούβερ ως έχοντα πρόθεση να επιβάλει ρυθμιστικές παρεμβάσεις στον τρόπο δράσης των επιχειρήσεων. Σωστά είπωθηκε γι' αυτόν ότι "ο συγχρωτισμός του με τους πλουσίους προφανώς τον περιόρισε, τον άλλαξε. Έγινε παίκτης του γκολφ"(2). Η κυριαρχία των δογμάτων της ελεύθερης αγοράς και του περιορισμού του κράτους πρόνοιας φαινόταν ποως θα διαρκόυσε για πάντα. Όλα όμως σαρώθηκαν από την κρίση του 29 και με την άνοδο στην εξουσία του σπουδαιότερου αμερικανού Προέδρου, του Φράνκλιν Ντέλανο Ρούσβελτ, οι νεοφιλελεύθεροι καλικάτζαροι κρύφτηκαν στις φωλιές τους για τουλάχιστον 4 δεκαετίες, μέχρι την άνοδο του Ρήγκαν. Ο Ρούσβελτ με το Νew Deal του ξεπάτωσε για τα καλά το ιδεολόγημα του free market economy, του "λιγότερου κράτους"και επέβαλε θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης που αποτέλεσαν πυλώνες για την αμερικανική κοινωνία. Ο Ρούσβελτ και ο διάδοχός του Τρούμαν επέφεραν μια δραματική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου προς τα κάτω με αποτέλεσμα τα μεγάλα χάσματα μεταξύ των αμερικανών να γεφυρωθούν. Ενίσχυση των συνδικάτων, επιδόματα ανεργίας, παροχή κάλυψης της Κοινωνικής Ασφάλισης, φορολόγηση των πλουσίων, αυξηση των δημοσίων δαπανών για έργα και κοινωνική μέριμνα. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη για να επιτευχθεί η υγειονομική κάλυψη των ηλικιωμένων με το πρόγραμμα Μedicare, που θεσμοθετήθηκε επί κυβερνήσεων Κενέντι-Τζόνσον.

Το πρόγραμμα αυτό κυριολέκτικά έσωσε την ζώη σε εκατομμύρια υπερήλικες αμερικάνους και εξάσφαλισε ένα minimum αξιοπρέπειας για την τρίτη ηλικία. Παρ' όλα αυτά όταν θεσμοθετήθηκε αντιμετώπισε τις υστερικές κραυγές των οπαδών του "λιγότερου κράτους". Κατάγγέλθηκε ως "σοσιαλιστικό"! Νεοφιλελεύθερο παραλήρημα:

-Ρήγκαν 1961: " “Ιf you don’t [stop Medicare] and I don’t do it, one of these days you and I are going to spend our sunset years telling our children and our children’s children what it once was like in America when men were free." (όλο το παραλήρημα εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=fRdLpem-AAs).

-Μπομπ Ντόουλ 1992, υπερηφανευόμενος που ήταν ένας από τους 12 γερουσιαστές που ψήφισαν εναντίον του Μedicare: " I was there, fighting the fight, voting against Medicare . . . because we knew it wouldn’t work in 1965".

-Μπάρυ Γκολντγούοτερ(υποψήφιος με τους ρεπομπλικάνους για την προεδρία το 64, ιδεολογικος γκουρού των συντηρητικών και συγγραφέας του περιβοήτου βιβλίου Τhe Consciense of a Conservative) 1964: "Having given our pensioners their medical care in kind, why not food baskets, why not public housing accommodations, why not vacation resorts, why not a ration of cigarettes for those who smoke and of beer for those who drink"

Παρά τα ουρλιαχτά των νεοφιλελευθέρων το Μedicare επέζησε. Και παρέμεινε ως ένα ελάχιστο δείγμα ιστού κοινωνικής προστασίας μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Ευτυχώς, η προσπάθεια των ρεπουμπλικάνων, με μπροστάρη τον Νιουτ Γκινγκριτς, να το στραγγαλίσουν οικονομικά και να το παραδώσουν στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες τη δεκαετία του 1990, απέτυχε. Επίσης όμως απέτυχε και η προσπάθεια του Κλίντον να μεταρρυθμίσει το σύστημα υγείας και ασφάλισης, διότι δεν είχε εξασφαλίσει τις απαραίτητες ιδεολογικές συμμαχίες μέσα στην αμερικανική κοινωνία και γιατί ο ρηγκανισμός ήταν ακόμη ισχυρός ιδεολογικά. Θα το προσπαθήσει τώρα ο Ομπάμα με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας και σε τελείως διαφορετικό ιδεολογικό πλαίσιο.

Μιλάνε οι αριθμοί:

-Το 2000 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσει το αμερικανικό σύστημα υγείας στην 37η θέση.(3) (η Ελλάς στην 14η, προς απογοήτευση των οπαδών του εθνικού αυτοοικτιρμού).

-Σε μελέτη δημοσιευμένη στο Βritish Medical Journal το σύστημα υγείας των ΗΠΑ κατατάσσεται τελευταίο μεταξύ των συστημάτων υγείας των ανεπτυγμένων κρατών(4).

-Σε έναν κρίσιμο για κάθε πολιτισμένη κοινωνία δείκτη, αυτον της νεογνικής θνησιμότητας(=αριθμός θανάτων επί 1000 υγιών νεογέννητων τον πρώτο χρόνο της ζωής τους) , οι ΗΠΑ πατώνουν κυριολεκτικά. Με 6,26 θανάτους ανά 1000 νεογέννητα δίνουν μάχη με την Λιθουανία και την Κροατία για τις τελευταίες θέσεις μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών( η Ελλάς με δείκτη 5,16 είναι μπροστά από Ιταλία, καλύτερα από την Ευρωπαική Ένωση ως σύνολο και βέβαια πολύ καλύτερα από τις ΗΠΑ). (5)

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια απλών αμερικανών πολιτών(http://www.healthreform.gov/forums/shareyourstory.html), τα οποία βέβαια χρησιμοποιεί η κυβέρνηση Ομπαμα στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της επικείμενης μεταρρύθμισης:

Η Lisa από το Colorado :"When my son turned 22, he ‘aged out’ of the family's health insurance plan. (He was no longer covered.) He applied to an insurance company for an individual health insurance policy. He assumed that, because he was young, strong, and healthy, his application for coverage would be approved. But the company did their ‘due diligence’ and discovered that my son had recently been treated for the dreaded disease, strep throat. My son received a letter from the insurance company stating that his application would be denied BECAUSE HE HAD HAD STREP THROAT! That, (strep throat, one step up from a cold) was his ‘pre-existing condition’! "

Ο Steven από τη Florida :"My wife and I are both self employed, she left a state job 2 years back when we moved to Florida where I had taken a consulting position, I have been self employed for 15 years. We no longer were entitled to the great health benefits we enjoyed when my wife worked for the state. The issue is that our son has a pre-existing condition and we are unable to get insurance coverage for him. yes it is possible to get this coverage but at the cost of going bankrupt! I am not against paying toward health care but I do take issue when a child of 7 years of age can not get coverage due to insurance companies refising on grounds of pre-existing conditions that he shows no signs off? If we are supposedly the most advanced and caring nation in the world then how come a 7 year old child is refused health care or can not afford health care due to the high cost? Shame on us."

Σχέδον πλήρης είναι και η έλλειψη κάλυψης προλήπτικών εξετάσεων στο αμερικανικό σύστημα υγείας. Αυτό που για την Ελληνίδα λχ είναι δεδομένο , να κάνει δηλαδή μία προληπτική μαστογραφία δωρεάν , με το βιβλιάριο του ταμείου της σε οποιοδήποτα δημόσιο νοσοκομείο, για την αμερικανίδα είναι αδιανόητο (βλ. αναφορά Ομπάμα στο 5:10 του βίντεο). Πρέπει να πληρώσει ακόμη και αν έχει ασφάλιση, διοτι απλούστατα η πλειοψηφία των ασφαλισμένων δεν καλύπτεται οικονομικά για προληπτικές εξετάσεις. Άλλο γνωστό παράδειγμα είναι ο διαβήτης. Οι εταιρείες δεν πληρώνουν για δαπάνες αντιμετώπισης της νόσου στα αρχικά στάδια(ρύθμιση διαβήτη). Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν βγάζουν λεφτά πληρώνοντας για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Βγάζουν λεφτά μαζεύοντας ασφάλιστρα και μην πληρώνοντας. Χαρακτηριστικό είνα πως τα ποσά που καταβάλουν οι εταιρείες για περίθαλψη των ασφαλισμένων πολιτών ονομάζονται "ιατρικές ζημίες". Και προσπαθούν να συγκρατήσουν αυτές τις δυσάρεστες "ζημίες" με δύο τρόπους: 1)Μέσω της "επιλογής κινδύνων", όπως αναφέρεται κατ ευφημισμόν η άρνηση ασφαλιστικής κάλυψης σε όσους είναι πιθανό να τη χρειαστούν. Οποιος λόγω οικογενειακού ιστορικού, επαγγέλματος, προυπαρχουσών παθήσεων κ.α κρίνεται πως έχει μεγάλες πιθανότητες να χρειαστεί περίθαλψη στο μέλλον, χάνει την ευκαιρία για ασφάλιση με λογικά ασφάλιστρα (βλ. Steven) και 2) Μέσω της προσπάθειας αποφυγής καταβολής της πληρωμής. Διερευνούν το ιατρικό ιστορικό του πελάτη ο οποίος ασθένησε, ώστε να επικαλεστούν προυπάρχουσα πάθηση που παρέλειψε να δηλώσει ή αμφισβητούν τις οικονομικές αξιώσεις των ιατρών ή των νοσοκομείων επιχειρώντας να βρουν λόγους που να δείχνουν ότι η επιλεγείσα θεραπεία δεν ήταν η ενδεδειγμένη.

Δεν το κάνουν γιατί είναι ¨κακοί". Το κάνουν επειδή η δομή του συστήματος δεν τους αφήνει άλλη επιλογή. Μια "καλή" ασφαλιστική εταιρεία που δεν θα έκανε face-conrol στους πελάτες της και που ασμένως θα κατέβαλε τα οφειλόμενα ποσά, απλά θα έπεφτε έξω. Και ενώ η φιλοσοφία του συστήματος είναι οικονομικίστικη και υποτίθεται αντιγραφειοκρατική, στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σπατάλη πόρων και αφόρητη γραφειοκρατία. Διότι οι εταιρείες δαπανούν μυθικά ποσά για να ελέγχουν τις αιτήσεις ασφάλισης και να τσακώνονται για τις πληρωμές και παράλληλα οι παρέχοντες περίθαλψη (νοσοκομεία και ιατροί) δαπανούν τεράστια ποσά διαπραγματευόμενοι και διαπληκτιζόμενοι με τις εταιρείες προκειμένου να πληρωθούν(το κρατικό Μedicare έχει μόνο 2% διοικητικές δαπάνες, έναντι 15% των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών). Μύλος...

Με αυτά και άλλα πολλά και ιδιαιτέρως πολύπλοκα έχει να παλέψει ο Ομπάμα στην προσπάθεια του να άλλαξει ένα ανάλγητο και αποτυχημένο σύστημα. Κυρίως όμως έχει να αντιμετωπίσει την ιδεοληψία της ελεύθερης αγοράς χωρίς δημόσιο έλεγχο και ρύθμιση, το ύπουλο ιδεολόγημα του "λιγότερου κράτους" και τα πολυποίκιλα συμφέροντα που θησαυρίζουν από την έλλειψη ενός δημοσίου συστήματος υγείας.

Προσθήκη στην παραπάνω ανάρτηση(20/8/09):

-"Επίθεση δέχεται ο Μπαράκ Ομπάμα από τα λόμπι των ασφαλιστικών και φαρμακευτικών εταιρειών αλλά και από τον πολιτικό χώρο σχετικά με τη προωθούμενη μεταρρύθμιση στο σύστημα Υγείας. Σενάρια θέλουν τον Αμερικανό πρόεδρο να εγκαταλείπει το αρχικό του σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο θα ασφαλίζονταν και οι 71 εκατομμύρια πολίτες που στερούνται ή έχουν υποτυπώδη περίθαλψη. "

-"Το πρόγραμμα του Ομπάμα συναντά αντιδράσεις από το σύνολο των Ρεπουμπλικανών αλλά και από ένα σημαντικό κομμάτι των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο. Ιδιαίτερα η στάση των τελευταίων, που στην πλειοψηφία τους εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην προτεινόμενη μεταρρύθμιση, είναι εκείνη που επηρεάζει τον Αμερικανό πρόεδρο. Ενστάσεις στις προτάσεις του Ομπάμα έχουν διατυπώσει 52 Δημοκρατικοί γερουσιαστές, τονίζοντας ότι το σχέδιο είναι «δαπανηρό». Έντονη είναι η αντίδραση και από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιριών και των φαρμακοβιομηχανιών, οι οποίες έχουν να χάσουν πάρα πολλά αν υλοποιηθεί το προτεινόμενο σχέδιο. Σημειώνεται ότι μόνο το 2008 εισέπραξαν 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, που υπολογίζεται ότι αν δεν αλλάξει κάτι θα φτάσουν τα 4,3 τρισεκατομμύρια το 2017. Ποσά τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το συνολικό κόστος της νέας μεταρρύθμισης! Τα παραπάνω λόμπι χρηματοδοτούν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, με ενάμισι εκατομμύριο δολάρια την ημέρα ομάδες «διαμαρτυρόμενων πολιτών», κυρίως ακροδεξιών Ρεπουμπλικάνων, για να οργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά του σχεδίου του Ομπάμα. Έξω από δημαρχιακά κέντρα, όπου συζητιούνται τα υπέρ και τα κατά της νέας μεταρρύθμισης, οι ομάδες αυτές συγκεντρώνονται και φωνάζουν συνθήματα όπως: «Θάνατος στον Ομπάμα». "

-"Εκεί που δείχνει να υποχωρεί η κυβέρνηση Ομπάμα είναι στο κομμάτι του φορέα παροχής της υγειονομικής περίθαλψης. Φαίνεται ότι θα συνεχίσουν να την παρέχουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και δεν θα υπάρχει παράλληλη δημόσια περίθαλψη. "

-"Το πιο πιθανό σενάριο πάντως είναι, σύμφωνα με αναλυτές, ότι το Κογκρέσο θα εγκρίνει κάποια αλλαγή αλλά αυτό που τελικά θα προκύψει θα είναι πολύ λιγότερο από εκείνο που θα ήθελε ο Ομπάμα."

πηγη:http://www.tvxs.gr/v18598



Πηγές: (1):The Impact of Bismarck's Social Legislation on German Emigration Before World War I David Khoudour-Casteras, U.C. Berkeley and Sciences-Po (http://repositories.cdlib.org/berkeley_econ211/spring2005/1/)

(2)The crisis of the old order, 1919-1933, Arthur Meier Schlesinger (http://books.google.gr/books?id=UAjls3YykzgC&pg=PA379&lpg=PA379&dq=schlesinger+crisis+of+the+old+order+al+smith&source=bl&ots=dJwO7q497i&sig=I_8MvzLQNJAvAkBqf2kWXih2wGs&hl=el&ei=zbqJSvCZNajbjQefw5WiCw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=&f=false

(3)The World Health Organization's rankingof the world's health systems. (http://www.photius.com/rankings/healthranks.html)

(4)Health care in US ranks lowest among developed countries (http://www.bmj.com/cgi/content/extract/337/jul21_1/a889)

(5)https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/rankorder/2091rank.html

+Τhe conscience of a Liberal, Paul Krugman









Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Ο Μάγερ στο αλωνάκι








"Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι". Διονύσιος Σολωμός

"Ἐγώ δε καυχώμαι, διότι εντός ολίγου το αίμα ενός Ελβετού, ενός απογόνου του Γουλιέλμου Τέλλου, μέλλει να συμμιχθή με τα αίματα των ηρώων της Ελλάδος". Ιάκωβος Μάγερ




Εφημερίδα Καθημερινή Μάιος 2007(χωρίς σχόλια):
"Σε άγνωστο πλειοδότη περιήλθαν τελικώς τα 120 περίπου ντοκουμέντα από την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 τα οποία δημοπρατήθηκαν προχθές στο Μόναχο από τον οίκο Hermann Historica. Πρόκειται για χειρόγραφες επιστολές κορυφαίων πρωταγωνιστών της Επανάστασης (Α. Μαυροκορδάτος, Γ. Κουντουριώτης) καθώς και πολιτικών ανδρών (Ι. Καποδίστριας, Ι. Κωλέττης, Κ. Μαυρομιχάλης κ.ά), ελληνικές εφημερίδες και χειρόγραφα στην τουρκική γλώσσα, που ανήκαν στο αρχείο Λεβίδη. Πωλήθηκαν έναντι 105.000 ευρώ (με τιμή εκκίνησης 20.000), τιμή που οι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους από το υπουργείο Παιδείας και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (που υπάγονται στο ΥΠΕΘ) θεώρησαν υπερβολικά υψηλή. Ετσι, το σημαντικό αυτό αρχείο δεν περιήλθε στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου παρά την ιστορική του αξία. Τα περισσότερα από αυτά τα ντοκουμέντα, πάντως, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του ΥΠΕΘ είναι γνωστά στους ερενητές μέσα από αναδημοσιεύσεις.
Μέρος του αρχείου Λεβίδη, που δημοπρατήθηκε, είναι και το «Ημερολόγιον της πολιορκίας του Μεσολογγίου» του Ελβετού φιλέλληνα Ιωάννου Ιακώβου Μάγερ. Εκτιμώντας για την Ντόιτσε Βέλλε την αξία του αρχείου, ο διευθυντής του Μουσείου του Οθωνος Γιαν Μούρκεν τη χαρακτηρίζει σημαντική «για την ελληνική ιστορία και κυρίως τη σύσταση του ελληνικού κράτους και τις σκέψεις που υπήρχαν για μια λειτουργική οικονομία στο υπό σύσταση κράτος».
Τα ντοκουμέντα αυτά ήταν στην κατοχή του Σταμάτη Λεβίδη τον 19ο αιώνα, γόνο επιφανούς οικογενείας Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που ήρθε στην Ελλάδα τα χρόνια του Αγώνα
."...

Η Ελληνική Επανάσταση είχε εξαρχής προσελκύσει το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό ευρωπαίων διανοητών. Στην μεταναπολέοντειο Ευρώπη οι φιλελεύθερες αντιλήψεις και ιδέες κυριαρχούσαν και παρά την βαριά σκιά που έριχνε η Ιερά Συμμαχία και ο Μέττερνιχ πολλοί ευρωπαίοι γράφουν στις πατρίδες τους για τις νίκες των Ελλήνων ή έρχονται στην Ελλάδα για να βοηθήσουν ή και να θυσιαστούν στα τείχη του Μεσολογγίου, στην Ακρόπολη, στην Κάρυστο, στην Σφακτηρία. Μεγάλα και επιφανή ονόματα από την Ιταλία,Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Πορτογαλία συνδράμουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων αγωνιστών. Οι κινήσεις αυτές υπέρ του ελληνικού ξεσηκωμού σχηματοποιούνται στην μορφή των Ελληνικών Κομιτάτων (Λονδίνο,Ζυρίχη, Βέρνη, Παρίσι, Βοστώνη ) τα οποία επιδεικνύουν αξιόλογη δραστηριότητα ενισχύοντας τις ανάγκες του απελευθερωτικού αγώνα.

Αναφέρεται ως γιατρός. Στην πραγματικότητα είχε αρχίσει να σπουδάζει ιατρική στο Φράιμπουργκ, αλλά οι σπουδές του σταμάτησαν βίαια λόγω αποβολής του από το πανεπιστήμιο εξαιτίας κακής συμπεριφοράς ή κατ' άλλους λόγω των φιλελεύθερων ιδεών του. Είχε γεννηθεί στο Σέφλισντορφ της Ζυρίχης το 1798. Στα 18 του είχε ήδη ένα διαλυμένο γάμο, οι αστυνομία τον κυνηγούσε και είχε αρκετά χρέη. Με τα μέτρα της κοινωνικής συμβατικής ματιάς κάθε άλλο παρά ευυπόληπτος πολίτης θεωρείτο.
Τον Σεπτέμβριο του ’21, πείθει την Ελβετική Ιεραποστολική Αποστολή πως είναι γιατρός(στην πραγματικότητα είχε γνώσεις φαρμακευτικής) και πρόσωπο υπολήψεως και με την συστατική επιστολή που εξασφαλίζει, απευθύνεται στο Φιλελληνικό Κομιτάτο της Βέρνης για να σταλεί στην Ελλάδα. Κάποιοι πιστεύουn πως το έκανε για να ξεφύγει από τους διώκτες του. Τον Φεβρουάριο του ’22, ο Μάγερ βρίσκεται ήδη πάνω στον «Άρη» του Ανδρέα Μιαούλη, να περιθάλπει τους πληγωμένους ως γιατρός. Σύντομα ωστόσο, τον Μάιο του ίδιου έτους, θα συμμορφωθεί στην αναγκαιότητα να εγκαταλείψει την αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος και να επιστρέψει σ’ αυτό που γνώριζε καλά, την οργάνωση ενός φαρμακείου.
Στο Μεσολόγγι από φιλέλληνας γίνεται Έλληνας Παντρεύεται τη μεσολογγίτισα Αλτάνη Ιγγλέζη, βαφτίζεται ορθόδοξος και αποκτάει δύο παιδιά.

Ιστορικό πλαίσιο.
Ύστερα από την καταστροφή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στο Πέτα, 10.000 άνδρες με τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιουταχή επικεφαλής απέκλεισαν το Μεσολόγγι από την ξηρά, προσπαθώντας να εξουδετερώσουν έτσι το κυριότερο επαναστατικό κέντρο της δυτικής Ελλάδος, όπου στο μεταξύ είχε συγκροτηθεί και Γερουσία και όπου είχαν συγκεντρωθεί υπολογίσιμες δυνάμεις των επαναστατών (Μεσολογγίτες, Φιλέλληνες, Σουλιώτες) (1822). Η πολιορκία ήταν στενή και από την ξηρά και από τη θάλασσα, ύστερα από τον ναυτικό αποκλεισμό του Γιουσούφ πασά της Πάτρας. Οι πολιορκούμενοι έφθασαν σε κατάσταση απογνώσεως, αλλά κέρδισαν χρόνο με παρελκυστικές διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους, ΄Ώσπου στις 8 Νοεμβρίου εφτά υδραίικα πλοία διέσπασαν τον αποκλεισμό από τη θάλασσα, έφεραν ενισχύσεις και πολεμοφόδια και έδωσαν τη δυνατότητα στους Έλληνες να διακόψουν τις διαπραγματεύσεις και να εξακολουθήσουν τη άμυνα. Η πολιορκία εξακολούθησε, αλλά συνεχείς έξοδοι των πολιορκημένων, οι οποίες προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους Οθωμανούς, οδήγησαν τους ηγέτες των πολιορκητών στην απόφαση να λύσουν την πολιορκία και να αποσυρθούν. Έτσι έληξε η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου.
Στις 2 Ιανουαρίου 1823 φθάνει στο Μεσολόγγι ο λόρδος Βύρων, σκορπώντας ενθουσιασμό στους κατοίκους. Αμέσως ο Άγγλος φιλέλληνας συγκρότησε ένα σώμα από 500 Σουλιώτες(απαράμιλλοι εξολοθρευτές Τουρκαλβανών). Στις αρχές Αυγούστου ο Μάρκος Μπότσαρης άφησε το ορμητήριό του στο Μεσολόγγι και χτύπησε τους Τούρκους στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου (5 Αυγούστου), τους νίκησε, αλλά ο ίδιος χτυπήθηκε στο μέτωπο και σκοτώθηκε. Η σωρός του μεταφέρθηκε στο Μεσολόγγι όπου και θάφτηκε με τιμές και με θλίψη για την απώλειά του. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η πόλη στερήθηκε ένα ακόμα ηγέτη της: το Πάσχα του 1824 (7 Απριλίου) πέθανε και ο λόρδος Βύρων από πνευμονία.
Οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου, αφού πρώτα θρήνησαν την απώλεια του μεγάλου φιλέλληνα, ετοιμάστηκαν να αντιμετωπίσουν και τους Τούρκους, οι οποίοι, μετά την ήττα τους στο Κεφαλόβρυσο, είχαν αρχίσει να ετοιμάζονται για νέα, συστηματικότερη πολιορκία του Μεσολογγίου.

«Η δημοσίευσις είναι ψυχή της δικαιοσύνης»
Η ρήση αυτή αποτελούσε την προμετωπίδα της εφημερίδας "Ελληνικά Χρονικά" που εξέδιδε ο Μάγερ μέσα στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι. Το τυπογραφείο πού θα στείλει στο Μεσολόγγι το 1823 η Φιλελληνική επιτροπή του Λονδίνου είναι συνδεδεμένο με τη ζωηρή επιθυμία του Άγγλου συνταγματάρχη Leicester Stanhope για την ίδρυση τυπογραφείου και την έκδοση εφημερίδας, πού συνδυάστηκε με την παρουσία του Λόρδου Βύρωνα, και θα είχε συντάκτη τον Ελβετό 'Ιωάννη 'Ιάκωβο Μάγερ. Άλλα πρόσωπα πού εμπλέκονται είναι ο Δημήτριος Μεσθενεύς, τυπογράφος, αλλά και ό Άλ. Μαυροκορδάτος με τον τυπογράφο Παύλο Πατρίκιο. Ή έκδοση της εφημερίδας δημιούργησε αντιπαλότητες του Μαυροκορδάτου με τον Μάγερ, αλλά ή εφημερίδα συνέχισε την εκδοσή της ακόμη και κατά την πολιορκία. Το προσωπικό ήταν λίγο, τρεις ως πέντε άνθρωποι.
Τα «Ελληνικά Χρονικά» (και για ένα εξάμηνο, ο ξενόγλωσσος Telegrafo Greco) θα ξεκινήσουν να εκδίδονται την 1η Ιανουαρίου του 1824 και θα πάψουν για πάντα στις 20 Φεβρουαρίου του 1826, λίγες μόνον εβδομάδες πριν την μεγάλη Έξοδο, καθώς μια οβίδα του εχθρού ισοπεδώνει το κτήριο όπου στεγάζονταν. Τα Ελληνικά Χρονικά ήταν μια εφημερίδα ημιεπίσημο όργανο της Διοικήσεως Δυτικής Ελλάδος , αλλά και μια εφημερίδα γνώμης και ελεύθερης έκφρασης εξ ου και οι συγκρούσεις Μάγερ-Μαυροκορδάτου για τη γραμμή της εφημερίδας. Σφοδρή ήταν και η ιδεολογική σύγκρουση του Μάγερ με τον Μπάιρον. Ο φιλέλληνας ποιητής τον κατηγορούσε σφοδρότατα. Ο Μάγερ ριζοσπάστης και αντιμοναρχικός. Ο Μπάιρον, με συμμετοχή στη Βουλή των Λόρδων και γνώστης της διεθνούς κατάστασης δεν ήθελε να ταυτιστεί ένας εθνικός απελευθερωτικός αγώνας με κινήματα σαν αυτό των Καρμπονάρων στην Ιταλία. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή του Μπάιρον της 19/3/1824, προς τον τραπεζίτη του στη Ζάκυνθο, Σάμιουελ Μπάρφ, έναν θερμό και ειλικρινή φιλέλληνα, όπου αναφέρει για τον ελβετό δημοσιογράφο μεταξύ άλλων τα παρακάτω : "Είναι ο συντάκτης ενός άρθρου εναντίον της μοναρχίας, το οποίο μπορεί να του δώσει προβολή και φήμη, αλλά οι υπεύθυνοι της εφημερίδας θα βρουν τον μπελά τους, αν δεν προσέξουν...". Ο αγώνας του Μάγιερ είναι λοιπόν διαρκής και δεν θα είναι πάντοτε επιτυχημένος. Ο Μπάιρον μάλιστα, θα απαγορεύσει την έκδοση του 20ου φύλλου της εφημερίδας, καθώς σ’ αυτό ο Μάγερ παραλλήλιζε εμμέσως τον αγώνα των Ελλήνων κατά των Τούρκων, με τις προσπάθειες των Ούγγρων να αποδεσμευτούν απ’ τους Αυστριακούς. Ο ποιητής ωστόσο, δεν έπεφτε τελείως έξω για τον χαρακτήρα του νεαρού ριζοσπάστη: Ο ίδιος ο αρχισυντάκτης των «Ελληνικών Χρονικών», θα στέρξει αργότερα, στο 69ο τεύχος (23 Αυγούστου του 1824), να αποκηρύξει δημόσια τον καρμποναρισμό, χαρακτηρίζοντας τους καρμπονάρους «δυστυχισμένη αίρεση, μεταχειριζομένη δια τους σκοπούς της όλα τα μάλλον ή ήττον ολέθρια μέσα δια τους σκοπούς της».Ο Μάγερ, ατύχησε επίσης να χειριστεί έναν όγκο δεδομένων, άγνωστων σ’ αυτόν και ξένων προς την αντίληψή του, που είχαν να κάνουν με τις εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των Ελλήνων. Ο άνθρωπος που αρνήθηκε να αποκαλέσει «πρίγκιπα» τον Μαυροκορδάτο από το έντυπό του, ο άνθρωπος για τον οποίον ο ίδιος ο Μαυροκορδάτος ομολογούσε σε επιστολή του προς τον Κουντουριώτη πως «λαμβάνω μέτρα δια να κάμω να πέση η εφημερίδα του και να αναστηθή άλλη» θα μπλέχτει και στις εμφύλιες διαμάχες των επαναστατημένων Ελλήνων και δεν θα αποφύγει και κάποια ατοπήματα( βλ.συκοφαντικές επιθέσεις στον Καραισκάκη). Σε μια ένδειξη πρακτικής ελευθεροτυπίας, θα εκδώσει ένα ολόκληρο παράρτημα του 71ου τεύχους, προκειμένου να τυπώσει μία υβριστική επιστολή ενός αγανακτισμένου αναγνώστη του, του Δημητρίου Παύλου, ο οποίος τον κατηγορούσε πως «ενεργούσε συμφώνως με τον Κύριον Μαυροκορδάτον, δια να υψωθή εις του άρχοντος το αξίωμα» και τον χαρακτήριζε «όφι υφερπύσαντα που τρέφει η Ελλάς στα σπλάχνα της». Θα είναι ρεπόρτερ και πολεμιστής συγχρόνως. Όταν το τυπογραφείο δεν λειτουργεί θα ντουφεκάει στις ντάπιες(προμαχώνας).


Εκδίδονται 266 φύλα της εφημερίδας, ενώ στο τυπογραφείο θα τυπωθούν Ο Επιτάφιος στο Λόρδο Βύρωνα του Σπ. Τρικούπη και ο Ύμνος εις την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού.
Γράφει ο Μάγερ:
-"Οι Έλληνες έχουν εις το να γράφωσιν ελευθέρως το αυτό επίσης δικαίωμα, καθώς και το να πνέωσι και να ζώσι και από κανένα νόμον το τοιούτον δεν απαγορεύεται. Οι δε περί του Τύπου νόμοι, πρέπει να είναι όμοιοι με τους περί του προφορικού λόγου, διότι η γραφή δεν είναι και αυτή άλλο τι ει μη τρόπος καθ' ον εκφράζομεν τα διανοήματα της ψυχής μας...".

-"Αρκετόν καιρόν εστερούμεθα εφημερίδας της Ευρώπης, και επομένως δεν εγνωρίζαμεν υπό ποίαν μορφήν παρεσταίνοντο εκείσε τα περί της πατρίδος μας. Εσχάτως λοιπόν λαβόντες μερικάς, μέ απορίαν μας απερίγραπτον βλέπομεν, ότι oι πλείστοι των συντακτών αυτών μακρόν του να κρίνωσι μετ' απαθείας περί των κατά την Ελλάδα διατρεχόντων, ευαρεστούνται να δημοσιεύουν, μάλλον ψεύδη, παραλογισμούς, ή υποθέσεις πολύ κακώς θεμελιωμένας· και το χείριστον ακόμη, ότι εγκαταλείπουν εις την εσχάτην απελπισίαν την πτωχήν Ελλάδα, και λέγουν ότι η επανάστασις της Πελοποννήσου εγγίζει εις το τέλος της. Ο Ρεσίτ πασάς θέλει βιάσει το Μεσολόγγιον να παραδοθή· και τότε τι ημπορούν πλέον να κάμουν αι νήσοι;
Αλλ' oι άνθρωποι ούτοι κάμνουν λογαριασμούς εις τον αέρα, χωρίς να έχουν ποσώς ιδέαν μήτε περί των πράξεών μας, μήτε περί τού χαρακτήρος των πολιτικών και στρατιωτικών οδηγών μας· όθεν και κατά τούτο δεν τους συνεριζόμεθα. Το μόνον εις αυτούς ασυγχώρητον είναι ο ειρωνικός τρόπος με τον οποίον εις πολλάς εφημερίδας των εκφράζονται και διά του οποίου κατατραυματίζουν τας αισθαντικάς και τας ωρκισμένας να αποθάνωσι δια την θρησκείαν του Χριστού καρδίας. Αι είρωνείαι αύται είναι πλέον κεντηστικαί, παρά τας ύβρεις αυτάς των εχθρών μας Τούρκων· διό και κατ' ορθόν λόγον δύναταί τις να ονομάση μάλλον τους τοιούτους Τούρκους, παρά Χριστιανούς. Ο πόλεμος της ανεξαρτησίας των Ελλήνων είναι ιερός επειδή είναι αγών υπέρ του Σταυρού κατά της ημισελήνου· όθεν αν τα προς το παρόν
επικρατούντα εν Ευρώπη πολιτικά συστήματα δεν επιτρέπουν την συνδρομήν των μαχομένων κατά του Μωαμεθανισμού πτωχών Χριστιανών, νομίζομεν, ότι έπρεπε τα ίδια αυτά συστήματα να απαγορεύωσι την δημοσίευση τοιούτων σαρκασμών, γινομένων κατ' ανθρώπων, oι οποίοι πέντε έτη ολόκληρα έχουν προ οφθαλμών τον θάνατον, μόνον και μόνον διά να ζήσουν Χριστιανοί και ελεύθεροι πολίται.
"

-"Αξιον περιεργείας είναι να βλέπη τις και τας γυναίκας της πόλεώς μας αι οποίαι, χωρίς να ενοχλούνται ποσώς διά τας πράξεις του εχθρού, διάγουσι τόσον εις τας συναναστροφάς όσον και εις τας οικιακάς των ενασχολήσεις, με τον συνήθη των ευφρόσυνον τρόπον.
Περιεργότατον είναι προσέτι να θεωρή τις και τους παίδας, οίτινες κατασκεύασαν τώρα μικρά κανόνια και βόμβας από μόλυβδον και από μόνην την έμφυτον ροπήν κινούμενοι παρατάττονται εις τας αγοράς και κάμνουσιν όλα τα κινήματα προς άμυναν και φύλαξιν
"

-"Δι' όλης της ημέρας εβασίλευεν άκρα ησυχία. Την δε νύκτα έκαμαν οι Τούρκοι τους συνήθεις ντουάδες των και έπειτα εκραύγαζον και αλάλαζον μέχρι μεσονυκτίου, θέλοντες διά τούτου να δείξουν ότι ευρίσκονται εις εγρήγορσιν" (εγγραφή της 24ης Σεπτεμβρίου 1825)

-"... μήτε από τον διεφθαρμένον μακιαβελισμόν μήτε το τουρκικόν στραβόν σπαθίον δοξάζεται η πατρίς. Ούτε εκείνο ούτε τούτο ελύτρωσαν την πατρίδα. Ο λαός την έσωσεν. Η απόφασίς του, η σταθερότης του, ο χαρακτήρ του, ταύτα μόνο την έσωσαν..."

-για τα έργα οχύρωσης της πόλης, έργο του μηχανικού Μ. Κοκκίνη, που σκοτώθηκε και αυτός στην Έξοδο: " Eυφραίνεται η ψυχή ενός Έλληνος, όταν πλησιάζη εις τα τείχη του Mεσολογγίου. Πόσαι ιδέαι του διεγείρονται εις τον νουν, όταν βλέπη εξ οργυιάς χανδάκι να κατασταίνη νησί το Mεσολόγγι, εκεί όπου προ δύο χρόνων δεν ήτο παρά εν ασύμμετρον αυλάκι, το οποίον ημπορούσε να πηδήση ένας άνθρωπος! Όταν βλέπη κανονιοστάσια λιθόκτιστα με πέντε και δέκα κανόνια το καθένα εκεί όπου δεν ήταν παρά πεντέξη πλίνθοι κολλημένοι ένας επάνω εις τον άλλον, πεντέξη πέτρες μια επάνω εις την άλλην και μερικές κόφες με χώμα... Ένας μηχανικός διά τον οποίον δεν εξωδεύονταν περισσότερα αφ' όσα χρειάζεται να ζήση οικονομικά ένας άνθρωπος- και οι πρόκριτοι της πόλεως, κυλισμένοι μέσα εις τες λάσπες, επιστατούσαν εις το έργον και εβαστούσαν τα έξοδα διά τους μαστόρους και διά τας αναγκαίας ύλας της οικοδομής...Eις τοιαύτας ημέρας, μάλιστα, έβλεπέ τις τες γυναίκες όλες, χωρίς εξαίρεσιν, στολισμένες να διαβαίνουν, κατά σειράν, από την αγοράν, χωρίς πλέον να συστέλλωνται από τον κόσμον, και να κουβαλούν με τους ώμους και με τας αμασχάλας των πέτρες εις το τείχος "

Το Δεκέμβριο του 1825 άρχιζε η δεύτερη φάση της πολιορκίας όταν ο Ιμπραήμ έφτασε στο Μεσολόγγι με ισχυρή δύναμη (10.000 άνδρες), αποφασισμένος να το καταλάβει. Η Έκθεση του τότε Γενικού Προξένου στην Πρέβεζα Γουίλλιαμ Μέγιερ πρoς τον Υπουργό Εξωτερικών της Αγγλίας Κάνινγκ είναι χαρακτηριστική:«Τὸ Φρούριον τοῦ Μεσολογγίου εἶναι πλέον τελείως περικυκλωμένον ἀπὸ ὅλες τὶς συγκεντρωθεῖσες Τουρκικὲς δυνάμεις, ποὺ ἀνέρχονται σὲ εἴκοσι περίπου χιλιάδες. Ἡ κατάρρευσή του θεωρεῖται ἀναπόφευκτη παρὰ τὴν ὑπεράσπισή του ἀπὸ 4.000 Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι φαίνονται τελείως ἀποφασισμένοι νὰ ταφοῦν ὑπὸ τὰ ἐρείπιά του. Ὁλοκλήρου τῆς γραμμῆς τῶν κατὰ ξηρὰν ὀχυρῶν οὔσης ναρκοθετημένης, εἶναι εὐνόητον ὅτι οἱ κύριες ἐπιχειρήσεις τοῦ Ἰμπραὴμ Πασᾶ θὰ ἐνεργοῦνται ἐφεξῆς κυρίως ἀπὸ τὴν Λιμνοθάλασσαν. Δεδομένου ὅτι πληθυσμὸς 7000 ψυχῶν καὶ πλέον εὑρίσκεται ἐκτεθειμένος εἰς τὴν καταστρεπτικὴν μανίαν τοῦ Τουρκικοῦ πυρός, ἐλπίζεται ὅτι αἱ ὑπαγορεύσεις τοῦ ἀνθρωπισμοῦ θὰ δυνηθοῦν, ἔστω καὶ τὴν στιγμὴν αὐτήν, νὰ εἰσακουσθοῦν καὶ νὰ ἀποτραπῆ ἡ περαιτέρω σπατάλη αἵματος». Μετά την απόρριψη από τους πολιορκούμενους της πρότασής για παράδοση ("τὸ Κάστρο μας θέλεις; Τὰ κλειδιὰ του εἶναι κρεμασμένα στὰ κανόνια μας"), η πολιορκία έγινε στενότερη και από το Φεβρουάριο οι πολιορκούμενοι πιέζονταν από τις επιθέσεις των Αιγυπτίων και από την πείνα.

Ο Μάγερ πρόλαβε νὰ στείλη με τον αγγελιοφόρο Κ. Κανάτα στον Καραϊσκάκη για να το διαβίβασει στὸν Συνταγματάρχη Στάνχοπ ένα τελευταιο τραγικὸ γράμμα. Το κείμενο αυτὸ δίνει ζωηρή παραστατική εικόνα της εφιαλτικής καταστάσης : «Τὰ βάσανα, τὰ ὁποῖα ὑπομένομεν, καὶ μία πληγή, τὴν ὁποίαν ἔλαβα εἰς τοὺς ὤμους, δὲν μὲ ἐσυγχώρησαν μέχρι τοῦδε νὰ σᾶς διευθύνω τοὺς τελευταίους μου ἀσπασμούς. Κατηντήσαμεν εἰς τοιαύτην ἀνάγκην, ὥστε νὰ τρεφώμεθα ἀπὸ τὰ πλέον ἀκάθαρτα ζῷα καὶ νὰ πάσχωμεν ὅλα τὰ φρικτὰ ἀποτελέσματα τῆς πείνης καὶ τῆς δίψης. Ἡ νόσος αὐξάνει ἔτι μᾶλλον τὰς δεινοπαθείας, ὑπὸ τῶν ὁποίων θλιβόμεθα. Χίλιοι ἑπτακόσιοι τεσσαράκοντα τῶν ἀδελφῶν μας ἐτελεύτησαν καὶ περίπου τῶν ἑκατὸν χιλιάδων σφαῖραι κανονίων καὶ βόμβαι, ριπτόμεναι ἀπὸ τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον, κατηδάφισαν τοὺς προμαχῶνας μας καὶ κατεκρήμνισαν τὰς οἰκίας μας. Τὸ δὲ ψῦχος μᾶς ἐνοχλεῖ ὑπερβολικῶς, καθότι εἴμεθα διόλου ἐστερημένοι ἀπὸ ξύλα τῆς φωτιᾶς. Μὲ ὅλας τὰς στερήσεις ταύτας, εἶναι ἀξιοθαύμαστον θέαμα, ὁ ἔνθερμος ζῆλος καὶ ἡ ἀφοσίωσις τῆς φρουρᾶς μας. Πόσοι γενναῖοι ἄνδρες μετ' ὀλίγας ἡμέρας δὲν θέλει εἶσθαι πλέον εἰμὴ σκιαί, κατηγοροῦσαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τὴν ἀδιαφορίαν τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου εἰς τὸν ἀγῶνα, ὅστις εἶναι ὁ ἀγὼν τῆς θρησκείας. Οἱ Ἀλβανοί, ὅσοι παραίτησαν τὰς σημαίας τοῦ Ρεσὶτ πασσᾶ, ἡνώθησαν μετὰ τοῦ Ἰμπραήμ.Ἐν ὀνόματι ὅλων τῶν ἐνταῦθα ἡρῴων, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ ὁ Νότης Μπότσαρης, ὁ Παπαδιαμαντόπουλος καὶ ἐγώ, ὅστις παρὰ τῆς Ἑλληνικῆς Διοικήσεως ἐδιωρίσθην ἀρχηγὸς ἑνὸς στρατιωτικοῦ σώματος, σᾶς ἀναγγέλλω τὴν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὡρισμένην ἀπόφασίν μας διὰ νὰ ὑπερασπισθῶμεν καὶ τὴν ὑστέραν σπιθαμὴν τῆς γῆς τοῦ Μεσολογγίου καὶ νὰ συνενταφιασθῶμεν ὑπὸ τὰ ἐρείπια τῆς πόλεως, χωρὶς ν' ἀκούσωμεν πρότασίν τινα συνθήκης. Ἡ τελευταία μας ὥρα ἤγγικεν. Ἡ ἱστορία θέλει μᾶς δικαιώσει καὶ οἱ μεταγενέστεροι θέλουν ἐλεεινολογήσει τὴν συμφοράν μας. Ἐγὼ δὲ καυχῶμαι, διότι ἐντὸς ὀλίγου τὸ αἷμα ἑνὸς Ἐλβετοῦ, ἑνὸς ἀπογόνου τοῦ Γουλιέλμου Τέλλου, μέλλει νὰ συμμιχθῆ μὲ τὰ αἵματα τῶν ἡρῴων τῆς Ἑλλάδος. Εἴθε νὰ μὴ χαθῇ μετ' ἐμοῦ τὸ διήγημα τῆς πολιορκίας τοῦ Μεσολογγίου, τὸ ὁποῖον συνέγραψα• μὲ τοιοῦτον σκοπὸν ἔκαμα διάφορα αὐτοῦ ἀντίγραφα. Φροντίσατε παρακαλῶ, κύριε, νὰ καταχωρισθῇ εἰς μερικὰς ἐφημερίδας ἡ παροῦσα ἐπιστολή μου».

Οι πολιορκημένοι, απελπισμένοι πια, πήραν την οριστική απόφαση να επιχειρήσουν έξοδο τη νύχτα της 10ης Απριλίου προς την 11η, Κυριακή των Βαΐων 1826. Αποφάσισαν να σκοτώσουν όλους τους αιχμαλώτους, καθώς και τα γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Ενώ η πρώτη απόφαση πραγματοποιήθηκε, τη δεύτερη απέτρεψε ο επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ. Οι ασθενείς και τραυματισμένοι μεταφέρθηκαν στα πιο οχυρά σπίτια και εκεί να πεθάνουν πολεμώντας.Τη νύχτα λοιπόν της 10ης Απριλίου 1826 οργάνωσαν τις δυνάμεις τους σε τρία σώματα, με αρχηγούς τον Νότη Μπότσαρη, τον Δημήτριο Μακρή και τον Κίτσο Τζαβέλλα. Στο μέσο του τριγώνου, που θα σχημάτιζαν οι δυνάμεις αυτές, τοποθετήθηκαν τα γυναικόπαιδα. Από τη άλλη μεριά, ο Ιμπραήμ πληροφορήθηκε για τα σχέδια των πολιορκημένων. Έτσι, όταν άρχισε η Έξοδος και η τεράστια μάζα των Ελλήνων ξεκίνησε στις δυο μετά τα μεσάνυχτα με αρχηγό τον Μεσολογγίτη Αθανάσιο Ραζηκώτσικα, οι άνδρες του Ιμπραήμ και του Κιουταχή ήταν προετοιμασμένοι και οι ντάπιες που είχαν οριστεί για περάσματα των Μεσολογγιτών είχαν κλειστεί. Και ενώ η φρουρά αγωνιζόταν να ανοίξει δρόμο μέσα από το εχθρικό στρατόπεδο, ακούστηκε, μέσα στην αναταραχή που είχε προκαλέσει ο αιφνιδιασμός του Ιμπραήμ, η κραυγή: «Πίσω, πίσω, Μεσολογγίτες, στα κανόνια σας». Ο άνισος αγώνας έγινε συντριπτικός για τους Έλληνες, που μέσα στη σύγχυση και στην αμηχανία έτρεχαν χωρίς τάξη άλλοι προς τα εμπρός και άλλοι προς τα πίσω. Η πρωτοπορία ωστόσο του σώματος της εξόδου προχώρησε, μέσα από τις τουρκικές τάξεις, και κατόρθωσε να περάσει αποδεκατισμένη, στις πλαγιές του Ζυγού και από εκεί στην Άμφισσα. Όσοι έμειναν πίσω, αναγκάστηκαν να αγωνιστούν σε φονικές οδομαχίες. Την πορεία τους συνόδευσαν δύο εκρήξεις από την πόλη. Η πρώτη από την έκρηξη των υπονόμων και η άλλη από την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης με τον ηρωικό Χρήστο Καψάλη. Από τους 3000 στρατιωτικούς που πήραν μέρος στην έξοδο, μόνο 1300 σώθηκαν. οι υπόλοιποι 1700 σκοτώθηκαν στις συμπλοκές της εξόδου. Από τις γυναίκες, 13 μόνο Σουλιώτισσες σώθηκαν και από τα παιδιά τρία ή τέσσερα.

Ο "Σβιτσέρος", όπως τον αποκαλούσαν οι Έλληνες θα πεθάνει μαζί τους στην Έξοδο, πολεμώντας. Η γυναίκα του και ο γιος του (άλλοι κάνουν λόγο για δύο κόρες) είχαν ήδη πέσει στα χέρια του εχθρού, κατά την απόπειρά τους να διαφύγουν, λίγες μέρες πριν, όταν το βαρκάκι που επιχειρούσε να διασπάσει τον πολιορκητικό κλοιό, έγινε αντιληπτό απ' το κλάμα ενός παιδιού που επέβαινε σ' αυτό. Κάποιοι λένε πως πουλήθηκαν για σκλάβοι, στις Σέρρες και τα ίχνη τους χαθήκαν. Κάποιοι άλλοι, πως σκοτωθήκαν τότε, ή αργότερα στην Έξοδο. Ίσως τα πρόσωπά τους να στολίσανε τη στοίβα από 3500 ζευγάρια αυτιά, που την προσέφερε ο Ιμπραήμ στον Σουλτάνο, απόδειξη ότι το Μεσολόγγι νικήθηκε επιτέλους…

Το 1991, με πρωτοβουλία της γενέθλιας γης του Μάγερ, η κωμόπολη του Σέφλισντορφ αδελφοποιήθηκε με την πόλη του Μεσολογγίου.



Πηγές-οφειλές:1.Άρθρο καθηγητή Γ.Παπακώστα "Πώς εμπνεύστηκε ο Σολωμός τους Ελεύθερους Πολιορκημένους" http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=99582&ct=114&dt=24/05/1998

2.Οι ημέρες των Ελεύθερων Πολιορκημένων, Μεσολόγγι 1824-1826, εκδόσεις Ωκεανίδα, εισαγωγή - σημειώσεις Γεώργιος Λαγανάς

3. Ισίδωρος Ζουργός "Η αηδονόπιτα", εκδόσεις Πατάκη.