Αν σε μία γαμήλια δεξίωση, το μενού είναι πίτσες-μπύρες, το ζευγάρι των νεονύμφων θα δεχθεί τα επικριτικά σχόλια των καλεσμένων, ιδίως δε των γυναικών, μια που οι περισσότεροι άνδρες θα βρουν την πρωτοτυπία αυτή εξόχως βολική. Αν σε μια βραδυά champions-league ο οργανωτής φιλέψει τους κολλητούς του φιλετίνια-μπουργκινιόν, θα ακούσει κατά πάσα πιθανότητα ουρανομήκη μπινελίκια ("Χάθηκε να παραγγείλεις καμιά πίτσα, βρε παπάρα" κλπ). Από την άλλη, όλα τα παραπάνω εδέσματα είναι μια χαρά, αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του και στον τόπο του...Στον κατάλληλο τόπο.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές αποτέλεσε η ανταλλαγή αρνητικών σχολίων και επικρίσεων μεταξύ του Γιώργου Χατζιδάκι (γιου του Μάνου) και της Α. Βίσση. Πώς έχει η ιστορία; Ο Γ. Χατζιδάκις με επιστολή του στους διοργανωτές του Φεστιβάλ Ξάνθης(γενέθλιας πόλης του Χατζιδάκι) εξέφραζε την διαφωνία του για την ταυτόχρονη προβολή και σύνδεση, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, της συναυλίας του μουσικού συνόλου "Μάνος Χατζιδάκις" με συναυλία της Βίσση και τελικά αποφάσισε την μη συμμετοχή του μουσικού συνόλου "Μάνος Χατζιδάκις" στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ.
Έγραφε ο γιος του Μάνου: " Δυστυχώς, όμως, η χαρά μου γρήγορα μετατράπηκε σε απογοήτευση και θλίψη όταν είδα να συνδέεται η συναυλία μας και να παρουσιάζεται από κοινού με τη συναυλία της Αννας Βίσση, που -αν μη τι άλλο- δείχνει άγνοια και έλλειψη ευαισθησίας σχετικά με το έργο του Μ.Χ. και τη θέση του στον ελληνικό πολιτισμό!...Η κ. Βίσση υπηρετεί με πολύ μεγάλη επιτυχία ένα άλλο είδος τραγουδιού, το οποίο είναι μάλιστα στις μέρες μας πολύ δημοφιλές, όμως είναι εκ διαμέτρου ξένο, αισθητικά και ιδεολογικά αντίθετο και ασύμβατο με το έργο και την όλη καλλιτεχνική υπόσταση του πατέρα μου. Δεν αρκεστήκατε, μάλιστα, να συμπεριλάβετε στην ίδια διοργάνωση και τις δύο εκδηλώσεις, αλλά προβαίνετε και στην ενιαία προβολή τους: χαρακτηριστικά, στο αντίστοιχο τηλεοπτικό σποτ, μετά το πλάνο με την εικόνα του Μάνου Χατζιδάκι προβάλλεται η εικόνα της κ. Βίσση! ".
Η Άννα Βίσση σε συνέντευξη τύπου απάντησε τα εξής: " Το γράμμα όπως συντάχθηκε ήταν λίγο έως αρκετά αγενές ως προς το πρόσωπό μου και ρατσιστικό... γιατί ο ρατσισμός δεν είναι μόνο πολιτικού περιεχομένου, είναι να μην με θεωρεί άξια να βρεθώ στην ίδια διαφήμιση μαζί του. Τέλος πάντων... είναι γελοίες καταστάσεις που συμβαίνουν στην Ελλάδα, ο ένας καλλιτέχνης να βγαίνει και να υποτιμά τον άλλον. Δεν είναι όμορφο και δεν θα το έκανα ποτέ. Αυτό που έκανε ο κ. Χατζιδάκις είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο κ. Γιώργος Χατζιδάκις δεν είναι ο Μάνος Χατζιδάκις, που δεν πιστεύω να έκανε κάτι τέτοιο. Είναι ο αγαπημένος μου συνθέτης και τον έχω τραγουδήσει πολύ. Ο Γιώργος Χατζιδάκις δεν ξέρω αν κάνει καλά έτσι όπως εκπροσωπεί τον πατέρα του. Ο Μάνος Χατζιδάκις 'ανήκει' στον κόσμο. Τόση πολύ αποστείρωση καταντάει λίγο δήθεν..."
Πριν συνεχίσω, να διευκρινίσω δυό πράγματα: α) η αντιπάραθεση "έντεχνου"-"εμπορικού" κλπ με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ακούω στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις οποιοδήποτε εμπορικό, hit, σαχλαμαροτράγουδο ή όπως αλλιώς τα λένε. Μάλιστα αυτά ακούω και περισσότερο στο αυτοκίνητο και β)η Βίσση μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Είναι-κακά τα ψέμματα- ωραιότατη για την ηλικία της (ανέκαθεν ήταν ωραία γυναίκα), με εξαιρετική φωνή, ιδίως στα νειάτα της. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως μου προκαλείται σχετική μελαγχολία, όταν τη βλέπω ή την ακούω. Θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί.
Σε ό,τι αφορά στην προαναφερθείσα διαμάχη, πιστεύω δυστυχώς πως ο γιος του Χατζιδάκι είχε δίκιο. Τί να κάνουμε; Δεν μπορεί να συνυπάρχει χωροχρονικά το έργο του Μάνου με το "Στην πυρά" (ευρύτερα γνωστό ως "τσούλες"), που είναι το τελευταίο hit της Άννας. Δεν πάει. Είναι πίτσα σε γαμήλια δεξίωση. Η Βίσση όπως έστρωσε καλλιτεχνικά( γιατι οικονομικά μια χαρά έστρωσε και μπράβο της), θα κοιμηθεί.
Πριν αρκετό καιρό ένας φίλος επέμενε πως το ξεκίνημα της Βίσση τη δεκαέτια του 70 ήταν πολλά υποσχόμενο.Με προοπτικές για μεγάλη πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Εγώ μόνο το "Στα χρόνια της υπομονής" ήξερα, από κείνη την εποχή."Όχι", μου λέει. "Ψάξτο και θα δεις. Ήταν ταχύτατα ανέρχομενη με σπουδαία φωνή. Αν δεν έπεφτε στο δρόμο της η γιαγιά(σημ.=Καρβέλας), που την κατέστρεψε καλλιτεχνικά, η Γαλάνη και η Αλεξίου θα 'τρωγαν τώρα τη σκόνη της".
Το 'ψαξα λίγο. Είχε δίκιο.Το ξεκίνημά της προμήνυε μεγάλα πράγματα. Ζηλευτές συνεργασίες με την ελιτ της ελληνικής μουσικής και πανέμορφα τραγούδια. Η Βίσση συμμετείχε στον εξαιρετικό δίσκο του Θεοδωράκη "18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας", σε μελοποίηση ποιημάτων του Ρίτσου( http://www.youtube.com/watch?v=8A3mMt2Psak&feature=related ). Το 1974 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μικρές Πολιτείες", του μεγάλου Σταύρου Κουγιουμτζή και η Βίσση κάνει τις πρώτες δύο σόλο ηχογραφήσεις της με δύο εκπληκτικά τραγούδια. Το "Σ' αγαπώ", από τον δίσκο αυτό, την καθιερώνει ως σπουδαία ανερχόμενη ερμηνεύτρια, ενώ εξαιρετικό είναι και το "Δίψασα στην πόρτα σου". Το 1975 η άνοδος της συνεχίζεται. Ο Κουγιουμτζής δημιουργεί πάλι μεγάλα τραγούδια στο δίσκο "Στα ψηλά τα Παραθύρια" και εκεί η Άννα Βίσση ερμηνεύει το διαχρονικό "Στα χρόνια της υπομονής" (στίχοι Μάνος Ελευθερίου), το "Για την αγάπη πες μου" ( http://www.youtube.com/watch?v=d4jYYLgM1do&feature=related ) και το "Παραμύθι ξεχασμένο". Το 1975 κυκλοφορεί ένας από του λιγότερο γνωστούς δίσκους του Μίκη, "Γράμματα από τη Γερμανία". Ο Θεοδωράκης της δίνει να ερμηνεύσει τα "Χθες το απόγευμα στο Άαχεν", " Ένα δάσος κλάρες" ( http://www.youtube.com/watch?v=DjIECn4H7t8&feature=related ) και η Βίσση στέκεται επάξια σε έναν δίσκο με υπέροχες μελωδίες, γεμάτες λυρισμό, που αναφέρονται στη ζωή των Ελλήνων στη Γερμανία. Βρήκα και άλλα της τραγούδια από εκείνη την εποχή, αλλά σταματάω εδώ.
Αυτή έπρεπε να είναι η πορεία της. Αλλά ας όψεται ο δημιουργός του "είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα", που συνέβαλε τα μέγιστα στον πλήρη καλλιτεχνικό εκτροχιασμο μιας μεγάλης τραγουδίστριας. Ο οποίος- για να είμαστε δίκαιοι-τη δεκαετία του 80 της έγραψε μεγάλες επιτυχίες με ποπ τραγούδια με ευρεία απήχηση στα νειάτα της εποχής. Και τη δεκαετία του 90 με δυό-τρεις δίσκους λαικόμπουζουκοποπ της εξασφάλισε μεγάλη επιτυχία και την κατέστησε αδιαμφισβήτητη σταρ της πίστας.
Το θέμα όμως είναι αλλού. Η Βίσση με τη φωνή και την εμφάνιση αυτή ήταν προορισμένη για άλλα πράγματα. Mεγαλύτερα και καλύτερα. Και πάντως διαφορετικά...
Πολύ ωραίο Πρωτ το θέμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα υφίσταται η διάκριση εμπορικό - ποιοτικό. Θεωρώ ότι και τα 2 μαζί είναι αδύνατον να συνυπάρξουν. Όχι μόνο στο τραγούδι. Αν συμβεί κάπου θα είναι μία στις χίλιες, η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, και σίγουρα ο αρχικός στόχος δεν θα ήταν το ταυτόχρονο κυνήγι ποιότητας και εμπορικότητας.
Με εκφράζει το απόφθεγμα "Η ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ" χεχεχε...
όσο για την Αννούλα, την είχα πρωτοακούσει στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το παρακάτω τραγουδάκι και την είχα καταβρεί
Άς κάνουμε απόψε μιαν αρχή
αργότερα ακολούθησε το ρεύμα, όπως και οι περισσότεροι στον χώρο της, νέες τεχνολογίες, εταιρείες, η μετατροπή της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε στεγνό καταναλωτικό προϊόν, το τραγούδι έγινε θέαμα και μάλιστα κακόγουστο, το θέαμα μαζικοποιήθηκε, τι να κάνει και η Αννούλα...
Μια και ανέφερες την διένεξη με τον γιο του Μάνου, θυμήθηκα το εξής:
Είχα πάει μια φορά στον Πανούση. Ανάμεσα στο πρόγραμμα είχε βάλει και Μάνο. Πριν αρχίσει να τραγουδάει τον "Εφιάλτη της Περσεφόνης" σε στίχους Νίκου Γκάτσου,
Ο εφιάλτης της Περσεφόνης - Μ.Ζορμπαλά
απαίτησε από τον κόσμο να βγάλει τον σκασμό ( τρόπος του λέγειν ) σε ένδειξη σεβασμού στον Μάνο. Αυτή την ανεξαρτησία ακόμα και την σύγκρουση θα έλεγα απέναντι στο κοινό τους δεν την απαντάς ούτε στην Αννούλα, στην κάθε Αννούλα ούτε σε κανέναν σημερινό. Σύρονται από την πελατεία τους και για αυτό δεν αξίζουν να αναφέρονται δίπλα σε μεγέθη όπως του Μάνου Χατζιδάκη...
Λίγες άτακτες σκέψεις πάνω στο θέμα:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Ο Χατζιδάκις (εκτός από τις άλλες του ιδιότητες) είναι ΚΑΙ πρωταθλητής Ελλάδος στο σαχλαμαροτράγουδο. (Εκτός αν το ΄΄’Ενα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα» και το «Νιάου βρε γατούλα» είναι ποιοτικά ελαφρά ενώ το «Χωρίς το μωρό μου» και το «Όλα τα λεφτά» δευτεράντζες).
- Χωρίς να θέλω να ενστερνιστώ τη μεταμοντέρνα αντίληψη του «όλα έχουν την ίδια αξία» αυτή η recherché αποστροφή προς το εμπορικό μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο. Εδώ υπάρχουν ταλιμπάν φίλοι της «σοβαρής μουσικής» που θεωρούν την τονικότητα ξεπούλημα στο βωμό της εμπορικότητας και εμείς πάμε να συγκρίνουμε το Λεοντή και το Μούτση με τον Καρβέλα και το Χαριτοδιπλωμένο.
- Δεν μπορώ να δεχτώ τη λογική των «ένοχων απολαύσεων». ¨Η σου αρέσει κάτι ή όχι. Δεν μπορεί να ακούς Πέγκη και Δέσποινα όταν διασκεδάζεις, αλλά στο Ηρώδειο να μην επιτρέπεις τίποτε πιο παιχνιδιάρικο από το «Κοιμήσου Περσεφόνη». (Παρεμπιπτόντως εγώ, φίλε Ζαρατούστρα, προτιμώ την εκτέλεση της Φαραντούρη). Πριν το Χατζιδάκι και το Θεοδωράκη τα ρεμπέτικα και το μπουζούκι εθεωρούντο χασικλίδικα. Τώρα, κατόπιν εορτής, όλοι αναγνωρίζουμε το «μεγαλείο του Τσιτσάνη και τη μουσική ιδιοφυία του Βαμβακάρη».
- Η περίπτωση «Άννα Βίσση» είναι χαρακτηριστική αυτής της σχιζοφρένειας που δείχνει ο νεοέλληνας στα καλλιτεχνικά θέματα. Όταν κερδίσαμε το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον την επιλέξαμε, χωρίς συναγωνισμό, να τραγουδήσει το τραγούδι της Ελλάδας. Για μήνες ολόκληρους όλες οι διπλωματικές αποστολές μας στην Ευρώπη ασχολούνταν αποκλειστικά με την προώθηση της υποψηφιότητάς της (παραμελώντας τα άλλα σημαντικά καθήκοντά τους, όπως το παράνομο παρκάρισμα). Και ξαφνικά έρχεσαι κύριε Κράτος και της λες «Αννούλα δε σε θεωρώ αρκετά σοβαρή για το φεστιβάλ Ξάνθης»;
Κλείνω, προβοκατόρικα με τα λόγια του Αλέξανδρου Σούτσου (ποιου;;;), όπως τα παραθέτει ο Σεφέρης στις Δοκιμές:
Ο Κάλβος και ο Σαλομός, ωδοποιοί μεγάλοι,
μεγάλως παρημέλησαν της γλώσσης μας τα κάλλη˙
αλλά ιδέαι πλούσιαι πτωχά ενδεδυμέναι
δεν είναι δι’ αιώνιον ζωήν προωρισμέναι.
"¨Η σου αρέσει κάτι ή όχι. Δεν μπορεί να ακούς Πέγκη και Δέσποινα όταν διασκεδάζεις, αλλά στο Ηρώδειο να μην επιτρέπεις τίποτε πιο παιχνιδιάρικο από το «Κοιμήσου Περσεφόνη».
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίοοοοοοοοοοοος! Συμφωνώ μη επαυξάνοντας.
Σκόρπια απαντώ και εγώ φίλε Κολοσσέ
ΑπάντησηΔιαγραφήα) και εγώ προτιμώ την εκτέλεση της Φαραντούρη, αλλά προτιμώ την Ζορμπαλά σαν γυναίκα ,χεχεχε...
β) πρωταθλητής ο Χατζιδάκης στο σαχλαμαροτράγουδο;;;; Για ξανασκέψου το. Εγώ δεν είμαι αναφανδόν κατά του ελαφρού τραγουδιού ( γατούλα, χρυσόψαρο) είμαι κατά του τραγουδιού που βγαίνει με διαδικασίες φασόν.
γ) προφανώς και δεν διασκεδάζω με Βανδή και Ζήνα. Από την άλλη δεν τρελλαίνομαι και για Ηρώδειο. Άσχετο, αλλά οι αμανέδες για μένα είναι μουσικά δέκα κλάσεις ανώτεροι από την συμφωνική μουσική. Εκεί όμως που είμαι σχεδόν απόλυτος είναι η αντίθεσή μου στο ανακάτεμα του τραγουδιού, μουσικής, κάποιου καλλιτεχνικού έργου τέλος πάντων, μιας προσωπικής δημιουργίας με μεράκι, ακόμα και στο επίπεδο του επαρχιακού σκυλάδικου ( δεν το λέω υποτιμητικά, η μακαρίτισσα η Νατάσα η Γερασιμίδου η μεγαλύτερη φωνή εν Ελλάδι τραγούδαγε δημοτικά σε επαρχιακά κέντρα και σειόταν το μαγαζί), δεν γουστάρω το ανακάτεμα όλων των παραπάνω με τραγουδάκια και τραγουδιστές που βγαίνουν και σκάνε σαν τσιχλόφουσκες μέσα σε μισ διαδικασία με όρους αγοράς. Έτσι προσδιορίζω την αντιδιαστολή εμπορικού με ποιοτικό. Το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις. Πάντως ο μακαρίτης ο Μανώλης Αγγελλόπουλος όταν τραγούδαγε την "Μολυβιά" ήταν ποιοτικός.
γ)προφανώς και το "ελληνικό" κράτος που συμμετέχει στην σαβούρα της Γιουροβίζιον ίσως να είναι ανακόλουθο με τον εαυτό του. Εγώ όμως δεν είμαι...
Για στάκα, βρε Ζάρα! Παρέα θα τραγουδούσαν; Απ' ό,τι κατάλαβα απλώς συνυπήρχαν στην ίδια εκδήλωση όπου θα συμμετείχαν διάφοροι καλλιτέχνες και συγκροτήματα και για πολλές μέρες. Ο τύπος γιατί ενοχλήθηκε;
ΑπάντησηΔιαγραφήusound έχει επισυνάψει ο Πρωτ δήλωσή του στην ανάρτηση, δεν γνωρίζω βέβαια το πως ήταν στημένη η εκδήλωση. Απλά με αφορμή την άνάρτηση είπα πως προσδιορίζω εγώ τους όρους "εμπορικό" και "ποιοτικό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως θα είδες και από το πρώτο μου σχόλιο την Αννούλα την αντιμετώπισα με κατανόηση. Την "μουσική" σούπερ μάρκετ δεν αντέχω. Πάντως αν ήταν στο χέρι μου όλα τα μαγαζιά της παραλιακής θα τα είχα κλείσει, σε στυλ Κιμ Ιλ Σουνγκ χαχαχαχα!!!
Nα πω κι εγώ τη γνώμη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα πως θεωρώ πως ο γιος του Μάνου έχει δίκιο και το πιστεύω. Δέχομαι βέβαια πως η αντίδραση και η επακολουθείσασα απόσυρση μπορεί να εκληφθούν ως αποστειρωμένη αντίληψη, σνομπισμός κλπ. Θα τεκμηριώσω γιατί πιστεύω πως έχει δίκιο από ένα άλλο παράδειγμα( γιατί το Φεστιβάλ Ξάνθης είναι μπλεγμένη υπόθεση, εμπλέκεται και ο τενόρος Φραγκούλης και οι διαπροσωπικές σχέσεις των τραγουδιστών), πρόσφατο και που πάλι σχετίζεται με τη Βίσση. Λοιπόν,στην αρχή του καλοκαιριού η Βίσση ζήτησε να τραγουδήσει στο Ηρώδειο. Προκλήθηκαν αντιδράσεις και τελικά μετά από καιρό το Υπ.Πολιτισμού έδωσε την άδεια( πολύ αργότερα η συναυλία ματαιώθηκε για οικονομικούς λόγους).Στο διάστημα μέχρι να γνωμοδοτήσει το ΥΠ.ΠΟ το περιβάλλον της Βίσση έλεγε-και εδώ είναι το ζουμί-: "Η Άννα θα πει στο Ηρώδειο τραγούδια που της αξίζουν και που ταιριάζουν στο χώρο". Τί θέλει να πει ο ποιητής; Ότι από μόνη της θα αυτολογοκρινόταν τρόπον τινά και δεν θα έλεγε τις "τσούλες" ή το αλήστου μνήμης Magava tout(δίνω το λινκ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΤΗΣΕΤΕ :http://www.youtube.com/watch?v=lbSGEM7rk8s )ή το "σε θέλω με θέλεις γιατί δεν παντρευόμαστε"). Μ' άλλα λόγια θεωρώ πως η ίδια η Βίσση- συμφωνώντας με το πνεύμα της πρώτης παραγράφου-θα ξεχνούσε τον κατιμά του ρεπερτορίου της(που δυστυχώς λόγω του γελοίου Καρβέλα είναι πλειοψηφία) και θα εμφάνιζοταν με τα παλιά της και τα λίγα καλά ελαφρά της.Τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχουμε;
Γιατί και για να έρθω στην άλλη πτυχή του θέματος, άλλο πράγμα το ελαφρύ και άλλο ο κατιμάς,το σκουπίδι. Ο Μάνος ναί έγραψε και ελαφριά. Το "πως τον λεν τον ποταμό Ιλισσό, Ιλισσό",(τώρα πατάμε το λινκ :http://www.youtube.com/watch?v=7icReB9rhTE ),είναι ελαφρύ ναι,αφελές ναι,αλλά δεν είναι προχειροδουλειά, δεν είναι σκουπίδι.Θέλω να πω δηλαδή πως μεταξύ του έντεχνου, σοβαρού κλπ και μεταξύ του ελαφριού,χαζοερωτικού(που και αυτα χρειάζονται) υπάρχει ο Μέγαλος Ωκεανός των Σκουπιδιών που δυστυχώς κυριαρχούν, αλλά όχι ολοκληρωτικά,στην εποχή μας.
Συμφωνώ Ζάρα με τους προσδιορισμούς σου. Ας πάμε ,όμως, στην ουσία τής ανάρτησης.Δηλαδή στο αν ο "υιός" Χατζηδάκις νομιμοποιείται ως θεματοφύλακας τής ποιότητας. Πόθεν έσχεν ο κληρονόμος το δικαίωμα αυτό; Και με ποιά φόντα καθορίζει τί είναι ποιοτικό και τί δεν είναι; Έχει καμιά προσφορά στη μουσική παιδεία αυτού τού τόπου ο περί ου ο λόγος κύριος, την οποία αγνοώ; Εισπράκτωρ δικαιωμάτων θαρρώ πως είναι. Εκτός κι αν η εκδήλωση δεν είχε κονόμι και σκέφτηκε ως εξής: "Δεν κάνουμε μια βαβουρίτσα περί ποιότητος να χτίσουμε προφίλ για την επόμενη εκδήλωση και ν' ανέβει το κασέ;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε στην Αννούλα, τώρα. Για μένα αποτελεί την ενσάρκωση τού ακριβώς αντίθετου τού ρηθέντος "από φωνή μουνί κι από μουνί φωνάρα". Τον ορισμό τής θηλυκότητας, ταυτόχρονα. Σκέρτσο, νάζι, κίνηση, πουτανιά, αγριάδα, κλαψομουνίαση. Σε άλλη χώρα, φερ' ειπείν στην ακατονόμαστη, η Μαντόνα θα έτρωγε τη σκόνη της (άσε που είναι κι ασχημομούρα η τελευταία).
Και κλείνω με σχολιο περί ποιότητας καλλιτεχνών. Η Βίσση δεν έχει καμιά ανάγκη επιβεβαίωσης πως τα καταφέρνει και στο ποιοτικό τραγούδι. Το στάδιο αυτό το διήνυσε στα πρώτα βήματά της και ανά πάσα στιγμή άνετα μπορεί να το ξαναβαδίσει (ή κανείς αμφιβάλλει γι αυτό;) . Προτίμησε στη συνέχεια ν' ασχοληθεί με το σουξέ όπου και βέβαια κατέβασε τα σώβρακα και τα στρινγκάκια όλων. Δικαίωμά της. Αυτή της ,όμως, η προτίμηση δεν αναιρεί την αξία της. Είναι σα να μου λέει κάποιος πως ο Μουστάκας δεν ήταν ηθοποιάρα, γιατί έπαιξε και παπαριές. Πόσο μάλλον να το λέει το υιοθετημένο παιδί τής Κοτοπούλη (πωπω, ρε πούστη μου, πολύ αρχαίος είμαι! Πού την ξέθαψα δαύτην;)
Για να καταλάβει κανείς τί σημαίνει Βίσση, αρκεί να επισημάνω πως όταν της κατέσχεσαν την περιουσία, μέρος της τελευταίας αποτελείτο από μετοχές ΑΕΓΕΚ, ΛΑΝΕΤ και ΜΑΙΚ. Mε λίγα λόγια, ο δανειστής πήρε τ' αρχίδια μου (που είναι σαν καμπάνες της Νοτρ Νταμ), όπως τ΄αρχίδια μου είχε πάρει προηγουμένως το ανεκδιήγητο ζεύγος της άφωνης τζουτζόγριας Βίσση και της έτερης σκατόγριας, της Καρβελούς. Πρόκειται περί γελοίων υποκειμένων. Εγώ, στη θέση του Χατζηδάκη, θα την έφτυνα στη μούρη ή μάλλον θα της αμόλαγα κατάφατσα ένα από τα επικά-ηρωϊκά, βροντερά και βρωμερά πορδόκλανά μου, για να με θυμάται για πάντα. Διότι, όπως μπορούν να βεβαιώσουν όσοι τη γεύτηκαν, η οσμή μιας τέτοιας πορδής δεν φεύγει ποτέ από πάνω σου. Κολλάει στο δέρμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδιά, δεν ξαναμιλάω! Αν με κλάσει κι εμένα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ρε, μη φοβάσαι, εσύ δεν έχεις ΜΑΙΚ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα στερνά τιμούν τα πρώτα... πολύ ασχοληθήκαμε με την κυρά
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνάφια με την κακή ποιότητα τόσα χρόνια, μήπως έχει αρνητική επίδραση στην απόδοση των ποιοτικών κομματιών; Λέω εγώ τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή Πρωτ! Υπέροχο το κείμενο!
Ωχ! Πλάκωσαν κι οι ανορθόγραφες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ! ξέχασα ένα "ει"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδής, συνάφειια! ουχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ καλά το έγραψες. Σινάφια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣινάφια και κλίκες κοκαϊνομανών που κάποτε χοντροκονομούσαν και τώρα που πέρασε η μπογιά τους κάνουν τα τζόβενα.
Μη με εξοργίσετε άλλο. Θα χάσω την παροιμιώδη ψυχραιμία μου.
Ρε συνέταιρε, αμφισβητείς πως ,αν είχε δέκα πόντους ακόμη, θα εδικαιούτο να προσωποποιήσει το παροιμιώδες: "ψηλό νινί, καμαρωτό μαμήσι;"
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπον, εν συντομια (τι αλλο;) συμφωνω με σουεαρ (που χαθηκες ρε ανθρωπε;) περι βισση κλπ... επισης και με γιου, δε θα δινουμε και λογο στον κληρονομο χατζηδακη για το παραμικρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε παίδες, πάμε να φύγουμε! Ούτε καλησπέρα δε λέει αυτός! Μπας και φοβάται μην τον περάσουμε για το Ναό και..και.....(το πιάσατε το υπονοούμενο, ε;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, απ' αυτό εδώ το μετερίζι, θέλω να καταγγείλω και την άλλη απατεώνισα, τη Χάρις (άκλιτο, όπως λέμε Στηβ Χάρις, μέγας μπασίστας των Maiden) Αλεξίου. Έλεος. Κάποιος να της κλείσει το στόμα επιτέλους. 17Ν για λαοπρόβλητους τραγουδιστές-μαϊντανούς, χάθηκε ο κόσμος να υπάρχει ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εκείνον τον θαλάσσιο ελέφαντα, τον Κραουνάκη, πώς θα γίνει να τον φιμώσουμε ? (η ιδέα να τον μπουκώνουμε με φαϊ, απορρίπτεται ως οικονομικά ασύμφορη).
Επίσης, η Πρωτοψάλτη, παρακαλώ να σταματήσει τις τσιρίδες, με ενοχλεί τα μάλα. Όλη αυτή η "παρεούλα" με ενοχλεί. Συγγνώμη, ο Μακεδόνας (άκου Μακεδόνας !) νομίζει ότι είναι τραγουδιστής ?
Καλά, για κάτι Ραλίες και Παραλίες δεν μιλάω καν.
Θα βγει τώρα κάνας Πρωτ, να μου πει ότι είμαι εχθρός του ελληνικού τραγουδιού. Όχι ρε, ΦΙΛΟΣ είμαι, γι αυτό τα λέω αυτά. Απλώς ψάχνω με το κυάλι να βρω αρχιδάτο καλλιτέχνη και σπάνια το πετυχαίνω. Πάρτε ρε μαλάκες, τί σημαίνει Τραγουδιστής :
http://www.mpasis.gr/
Ο Βαγγέλης ο Μπουντούνης την έχει φέρει ωραία του Μάνου που όταν του έκανε μια παρατήρηση μάζεψε την κιθάρα του, στη μέση μιας συναυλίας και ΕΦΥΓΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα ο Βαγγέλης στις συναυλίες του, τελευταία στα Ανώγεια νομιζω, έχει το εξής σπόρ, όταν παίζει Χατζηδάκη καπάκι ρίχνει και το Αυθεντικό άκουσμα δήθεν αθώα και όποιος κατάλαβε.
Για την Βίσση τι να πω ?
Την έχω δει να βρίζεται με την Χάρις το 1980 στην ρεσεψιόν του Μακεδονία Παλλάς για τα μάτια του ... ΝΤΑΛΑΡΑ!
Βρε σεις εβλεπα μπάλα και Good Will Hunting όσο τα λεγατε. Λοιπόν εγώ θα επιμείνω λέγοντας το εξης: ο γιος του Χατζιδάκι(ναι είναι υιοθετημένος)έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπίζεται όπως αυτός κρίνει το έργο του πατέρα του. Ο Μάνος τον επέλεξε και ήξερε πριν πεθάνει πως στο μέλλον θα έπαιζε και αυτό το ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόστιμο είναι το εξής.Κάνω copy-paste:
"Γυρίζοντας την πλάτη στο κοινό και αποκαλύπτοντας το τατουάζ της με τους στίχους «Σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου» από το «Μην το ρωτάς τον ουρανό» (τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις) έδωσε την απάντησή της η Αννα Βίσση στον ντόρο που δημιουργήθηκε για τη συνύπαρξή της στην ίδια σκηνή με τον Μάριο Φραγκούλη. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες το απόγευμα σε μαγαζί της Ξάνθης, της ζητήθηκε να μιλήσει για τον Μάνο Χατζιδάκι και την άρνηση τόσο του τενόρου όσο και του γιου του Χατζηδάκι να τη δεχτούν στο πρόγραμμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων της παλιάς Ξάνθης, στο πρόγραμμα με τίτλο «Η εποχή της αγάπης», που περιλαμβάνει μελωδίες του αξέχαστου συνθέτη. Τότε η δημοφιλής τραγουδίστρια είπε: «Καλύτερα να σας δείξω!» Γύρισε λοιπόν την πλάτη της και έδειξε στον κόσμο μια καρδιά που περιελάμβανε στίχους από τραγούδι τη μουσική του οποίου είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις. Πρόσθεσε, δε, ότι το συγκεκριμένο τατουάζ είναι αφιερωμένο στην κόρη της Σοφία..."
http://www.madata.gr/index.php/diafora/41667.html
Τα στερνα τιμούν τα πρώτα, καλά είπε ο Ζαρα.Και ακούστε Καρβέλα όσο προλαβαίνετε γιατί όταν ανέβει πάνω το ένδοξο Κίνημα μας, με Κομισσάριο επί των Πολιτιστικών τον σ.Ζάρα θα μαζεύεστε σε κάτι υπόγες να ακούτε Καρβέλα.
Καλά, έχω να σας βάλω σαβούρα στα "κεντρικά", θα φρίξετε.Μέχρι Κοντολάζο θα φτάσω. Μου βγήκατε να Βισσοαμύντορες...
(Εύη, ευχαριστώ)
Το ερώτημα είναι(για να λαικίσω λίγο):δικοί σου στίχοι ρε Αννα, ή μάλλον του αρλεκίνου Καρβέλα, θα γίνουν ποτέ τατουάζ σε κανά ώμο.
Εάν η Άννα επιθυμούσε θα μπορούσε να είχε αντισταθεί σε οποιαδήποτε επιρροή από τον οποιοδήποτε Καρβέλα. Δεν το έπραξε, προτίμησε την αλλαγή πλεύσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλλαγή αυτή ήταν επιλογή που χαρακτηρίζει το ήθος και την προσωπικότητα του ατόμου ως πολιτικού υποκειμένου. Με βάση αυτή τη σύγκριση μιλάμε για δύο διαφορετικά πρόσωπα που κατ΄ ανάγκη θα τοποθετούσαμε απέναντι (η σύγκριση δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του έργου των δύο καλλιτεχνών).
Από την άλλη μεριά ο Χατζιδάκις έχει αφήσει πίσω του μαθητές έχει δημιουργήσει τρόπο σκέψης ακόμα και άν σε κάποιο ανύποπτο χρόνο υμνούσε τον Φλωρινιώτη. Δεν θα μπορούσε να πεί κανείς το ίδιο και για την Άννα.
Συμφωνώ 100% FD. Αυτό ήταν και το πνεύμα μου.Όντως "προτίμησε την αλλαγή πλεύσης".Και πήγε στα βράχια.Σε 20 χρόνια δε θα τη θυμάται κανείς.Δυστυχώς. Αν ήθελα να τα γράψω με μία λέξη,θα έγραφα: "κρίμα...".
ΑπάντησηΔιαγραφήχμμμ..εδω γραφεις πρωτ και δεν εστειλες σημα,κατα τυχη σε ξετρυπωσα..καλοριζικο και καλοταξιδο το μαγαζι,θα τα λεμε..(εγω την βισση την γουσταρω,τωρα στο τριπακι της κουβεντας περι ποιοτικης και εμπορικης μουσικης δεν μπαινω,αλλωστε δεν ειμαι και ειδημων,παντως εχει τσαγανο και το γεγονος οτι επιπλεει τοσα χρονια μαλλον δειχνει κατι..)
ΑπάντησηΔιαγραφήασχετο,ο υιοθετημενος υιος χατζηδακη,ειναι αυτο που φανταζομαι,(υιοθετηθηκε εννοω για τους λογους που φανταζομαι)η το μυαλο μου ειναι ψιλοδιεστραμμενο??
Γεια σου Χάρε,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγώ την γουστάρω,το γράφω,αλλά το νοημά μου είναι πως χαραμίστηκε.Αν γύρναγε ο χρόνος πίσω και μπορούσες να τη συμβουλεύσεις, θα της έλεγες να προσδεθεί καλλιτεχνικά στο άρμα του αστείου Καρβέλα και μάλιστα κατ αποκλειστικότητα; Νομίζω όχι.Έκει εστίασα, στο ότι χαραμίστηκε.
Το τριπάκι που λες και έγω το πέρασα transit, διότι είναι μεγάλη κουβέντα και νομίζω πως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, με τις δικές της ιδιαιτερότητες,οπότε οι αφορισμοί είναι επικίνδυνοι. Παρ'όλα αυτά τα σύνορα υπάρχουν,τα ιχνηλάτησαν ο Ζάρα κι ο Κολοσσός, και όπως είπα πιστεύω πως όλα χρειάζονται.Αρκεί να μην τα κάνουμε σαλάτα, να μην τα ανακατεύουμε όλα μαζί. Γιατί το φαγητό θα βγει μάπα. Γι αυτό είπα πως ο υιος Χ. έχει κατά τη γνώμη μου δίκιο.Ο οποίος και μένα μου κάνει κάπως στριφνός, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει από το να πω πως έχει-κατά τη γνώμη μου πάντα- επί του προκειμένου δίκιο. Όπως είδες οι μισοί τουλάχιστον λένε πως είχε άδικο ο Χ,οι μισοί δίκιο.Είναι από ποια γωνία θα το δεις.
Μ' αυτό το "επιπλέει" την έσφαξες με το γάντι ρε Χάρε!Τορπίλη!
Στις υποψίες σου, τώρα: δεν ξέρω.Ο Μάνος ήταν μεγάλος. Και μουσικά και πνευματικά.Υποθέτω πως στην συγκεκριμένη περίπτωση ήξερε τι έκανε.Ήξερε ποιόν αφήνει θεματοφύλακα της κληρονομιάς του.Ο οποίος βέβαια θεματοφύλακας κρίνεται.
Για πάρτη σου Χάρε,πάντως, έκανα ένα ψάξιμο και βρήκα αυτά:
-"Το Οσκαρ για το «Ποτέ την Κυριακή» μοιάζει τιμωρημένο έτσι όπως είναι τοποθετημένο σ' ένα ράφι να κοιτάζει προς τον τοίχο. Μπορεί να ήταν ένα αστείο του Μάνου Χατζιδάκι, μπορεί όμως και του γιου του, Γιώργου Χατζιδάκι, που ζει στο σπίτι της οδού Ρηγίλλης με τη γυναίκα του και βασική συνεργάτιδά του στον «Σείριο». "
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=12.06.2005,id=21432376
-και σε blog αναδημοσίευση συνέντευξης του στο Δίφωνο, οπού διαβάζει κανείς τα εξης ανησυχητικά:
" -Σε προηγούμενη ιδιωτική συζήτηση μας, μου είχατε πει πως δώσατε στην πολιτεία ένα είδος τελεσίγραφου έως τα τέλη του 2008 για το πολύκροτο θέμα του αρχείου Μάνου Χατζιδάκι.
-Σήμερα ποια είναι η κατάσταση;
Συνεχίζει να μη συμβαίνει τίποτα. Δεν έδωσα ακριβώς τελεσίγραφο, απλά είπα ποια είναι τα περιθώρια σε σχέση με τις ανάγκες του αρχείου. Είναι μια σύνθετη υπόθεση, πράξη και όχι λόγια. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση, εγώ θα κοιτάξω να βρω λύσεις, το πιθανότερο εκτός Ελλάδος.
-Αληθεύει ότι εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από Πανεπιστημιακά ιδρύματα της Σουηδίας και της Αμερικής;
Όχι, δεν ξέρω πως διέρρευσε αυτό για τη Σουηδία και δεν ίσχυε ποτέ. Υπάρχει όμως όντως ενδιαφέρον από ένα Πανεπιστήμιο αμερικανικό, για το οποίο εγώ προσωπικά θα ενεργοποιηθώ ώστε να πάει εκεί το αρχείο."
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2008/08/blog-post_19.html
http://mariatweety.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφήENA A3IOLOGO BLOG ENOS KORITSIOU
STEFANOS
Εχεις δίκιο Protesilae. Θα μπορούσες βέβαια να ήσουν λίγο πιο αυστηρός με την κωλόγρια τον Καρβέλα, αλλά δεν πειράζει.Έχεις δίκιο γενικώς
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Jim. Bαδίζωμεν προς εκλογάς.Θα περάσουμε καλά.Θα κουραστούμε να γελάμε.Μη χάνεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή