Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Ομπάμα vs βαρβαρότητα




" H Aμερική είναι το μοναδικό έθνος στην Ιστορία που πέρασε, με θαυμαστό τρόπο, από τη βαρβαρότητα στον εκφυλισμό χωρίς το συνηθισμένο διάλειμμα πολιτισμού ". Οscar Wilde

"Από πού ήρθε αυτή η ιδέα ότι όλοι δικαιούνται δωρεάν παιδεία; Δωρεάν ιατρική φροντίδα; Δωρεάν οτιδήποτε; Μας έρχεται από τη Μόσχα. Έρχεται από το βάθος της κολάσεως ". Τεξανός βουλευτής


Oι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μόνη από τις εύπορες χώρες που δεν εγγυώνται βασική υγειονομική περίλθαψη στους πολίτες της. Η υγειονομική περίλθαψη παρέχεται και στους Αμερικανούς και στους πολίτες των άλλων ανεπτυγμένων χωρών επειδή κάποιος άλλος πληρώνει το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού, όταν προκύψει ανάγκη για πολυδάπανη θεραπεία. Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική περίπτωση που αυτός ο "κάποιος άλλος" είναι συνήθως ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Παντού αλλού το μεγαλύτερο μέρος της υγειονομικής κάλυψης παρέχεται από κρατικούς πόρους, δηλαδή από τους φορολογούμενους. Το Μedicare στις ΗΠΑ είναι ένα πρόγραμμα-το μόνο- ασφάλισης που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους, αλλά καλύπτει μόνο όσους είναι άνω των 65 ετών. Η πλειονότητα των Αμερικανών που διαθέτουν ασφάλιση υγειονομικής περίλθαψης την έχουν αποκτήσει από τον ιδιωτικό τομέα. Το γεγονός αυτό, της εξάρτησης δηλαδή του συστήματος υγείας από τον ιδιωτικό τομέα καθιστά τις ΗΠΑ τη μόνη χώρα μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού, περίπου το 15% δεν έχει έχει καθόλου υγειονομική κάλυψη. Με άλλα λόγια για 46 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ ισχύει το " Αρρώστησες; Ας πρόσεχες!" (μιλάμε για pure american values). To απάνθρωπο, βάρβαρο και κοινωνικά πρωτόγονο αυτό καθεστώς θα προσπαθήσει να άλλαξει ο Μπάρακ Ομπάμα με την μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας και κοινωνικής ασφάλισης. Το αν θα τα καταφέρει-δηλαδή αν θα τον αφήσουν να τα καταφέρει -είναι άλλου παπά ευγγέλιο.

Να πάμε λίγο πίσω. Ο Μπίσμαρκ ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα είχε καθιέρωσει στη Γερμανία τις συντάξεις γήρατος, την ασφάλιση της ανεργίας και την εθνική ασφάλιση για υγειονομική περίλθαψη(1). Η Μεγάλη Βρετανία είχε εισαγάγει ένα περιορισμένο σύστημα ασφάλισης γήρατος το 1908 και ένα σύστημα ασφάλισης υγείας το 1911. Πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Μ.Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία-που και αυτή ανέπτυξε νωρίς ένα αξιόπιστο Κοινωνικό Κράτος- δαπανούσαν περισσότερα από όσα θα δαπανούσαν οι ΗΠΑ ως το τέλος της δεκαετίας του 1930. Η ουσία είναι πως στις ΗΠΑ οι έννοιες Κράτος Πρόνοιας, Δημόσια Ασφάλιση κλπ είναι συνώνυμα του σατάνα. Και μάλιστα του κόκκινου σατανά. Η φανατισμένη προσήλωση τους στα δόγματα της ελεύθερης και ανεξέλεγκτης αγόρας, την οποία συντηρούν οι Ρεπουμπλικάνοι, τα πολυάριθμα νεοφιλελεύθερα think-tanks, αλλά και τμήμα των Δημοκρατικών έχει δαιμονοποιήσει στα μάτια και τα αυτιά του αποχαυνωμένου μέσου Αμερικανού την ίδεα ενός Δημόσιου Συστήματος Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης και την έχει κάνει να φαντάζει ως την επιτομή του κομμουνισμού. Κοινωνικές κατακτήσεις δεδομένες και αυτονοήτες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ καταγγέλονται ως "σοσιαλιστικές". Στην πραγματικότητα στις ΗΠΑ μετέτρεψαν την κοινωνική αναλγησία και την πλήρη έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης σε ιδεολογία.

Πάμε πάλι πίσω, στις ΗΠΑ αυτή τη φορά. Το 1928 ο ρεπουμπλικάνος Χέρμπερτ Χούβερ κατήγαγε περηφανή νίκη έναντι του Δημοκρατικού συνηποψηφίου του Αλ Σμιθ. Οι συντηρητικοί είχαν θριαμβεύσει ολοκληρωτικά και οι σχολιαστές έσπευσαν να κηρήξουν το θάνατο του λιμπεραλισμού, που στις ΗΠΑ είναι συνώνυμος των ιδεών του κράτους πρόνοιας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και του παρεμβατισμού στην λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Ο ηττημένος δημοκρατικός υποψήφιος Σμιθ δεν πρέσβευε τίποτα από τα παραπάνω. Μόλις πήρε το χρίσμα έσπευσε να προσκύνησει την κυρίαρχη ιδεολογία. Επέλεξε για επικέφαλης της προεκλογικής του εκστρατείας έναν ρεπουμπλικάνο βιομήχανο και προσπαθώντας να κερδίσει την υποστήριξη των επιχειρηματιών κατηγορούσε τον Χούβερ ως έχοντα πρόθεση να επιβάλει ρυθμιστικές παρεμβάσεις στον τρόπο δράσης των επιχειρήσεων. Σωστά είπωθηκε γι' αυτόν ότι "ο συγχρωτισμός του με τους πλουσίους προφανώς τον περιόρισε, τον άλλαξε. Έγινε παίκτης του γκολφ"(2). Η κυριαρχία των δογμάτων της ελεύθερης αγοράς και του περιορισμού του κράτους πρόνοιας φαινόταν ποως θα διαρκόυσε για πάντα. Όλα όμως σαρώθηκαν από την κρίση του 29 και με την άνοδο στην εξουσία του σπουδαιότερου αμερικανού Προέδρου, του Φράνκλιν Ντέλανο Ρούσβελτ, οι νεοφιλελεύθεροι καλικάτζαροι κρύφτηκαν στις φωλιές τους για τουλάχιστον 4 δεκαετίες, μέχρι την άνοδο του Ρήγκαν. Ο Ρούσβελτ με το Νew Deal του ξεπάτωσε για τα καλά το ιδεολόγημα του free market economy, του "λιγότερου κράτους"και επέβαλε θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης που αποτέλεσαν πυλώνες για την αμερικανική κοινωνία. Ο Ρούσβελτ και ο διάδοχός του Τρούμαν επέφεραν μια δραματική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου προς τα κάτω με αποτέλεσμα τα μεγάλα χάσματα μεταξύ των αμερικανών να γεφυρωθούν. Ενίσχυση των συνδικάτων, επιδόματα ανεργίας, παροχή κάλυψης της Κοινωνικής Ασφάλισης, φορολόγηση των πλουσίων, αυξηση των δημοσίων δαπανών για έργα και κοινωνική μέριμνα. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη για να επιτευχθεί η υγειονομική κάλυψη των ηλικιωμένων με το πρόγραμμα Μedicare, που θεσμοθετήθηκε επί κυβερνήσεων Κενέντι-Τζόνσον.

Το πρόγραμμα αυτό κυριολέκτικά έσωσε την ζώη σε εκατομμύρια υπερήλικες αμερικάνους και εξάσφαλισε ένα minimum αξιοπρέπειας για την τρίτη ηλικία. Παρ' όλα αυτά όταν θεσμοθετήθηκε αντιμετώπισε τις υστερικές κραυγές των οπαδών του "λιγότερου κράτους". Κατάγγέλθηκε ως "σοσιαλιστικό"! Νεοφιλελεύθερο παραλήρημα:

-Ρήγκαν 1961: " “Ιf you don’t [stop Medicare] and I don’t do it, one of these days you and I are going to spend our sunset years telling our children and our children’s children what it once was like in America when men were free." (όλο το παραλήρημα εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=fRdLpem-AAs).

-Μπομπ Ντόουλ 1992, υπερηφανευόμενος που ήταν ένας από τους 12 γερουσιαστές που ψήφισαν εναντίον του Μedicare: " I was there, fighting the fight, voting against Medicare . . . because we knew it wouldn’t work in 1965".

-Μπάρυ Γκολντγούοτερ(υποψήφιος με τους ρεπομπλικάνους για την προεδρία το 64, ιδεολογικος γκουρού των συντηρητικών και συγγραφέας του περιβοήτου βιβλίου Τhe Consciense of a Conservative) 1964: "Having given our pensioners their medical care in kind, why not food baskets, why not public housing accommodations, why not vacation resorts, why not a ration of cigarettes for those who smoke and of beer for those who drink"

Παρά τα ουρλιαχτά των νεοφιλελευθέρων το Μedicare επέζησε. Και παρέμεινε ως ένα ελάχιστο δείγμα ιστού κοινωνικής προστασίας μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Ευτυχώς, η προσπάθεια των ρεπουμπλικάνων, με μπροστάρη τον Νιουτ Γκινγκριτς, να το στραγγαλίσουν οικονομικά και να το παραδώσουν στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες τη δεκαετία του 1990, απέτυχε. Επίσης όμως απέτυχε και η προσπάθεια του Κλίντον να μεταρρυθμίσει το σύστημα υγείας και ασφάλισης, διότι δεν είχε εξασφαλίσει τις απαραίτητες ιδεολογικές συμμαχίες μέσα στην αμερικανική κοινωνία και γιατί ο ρηγκανισμός ήταν ακόμη ισχυρός ιδεολογικά. Θα το προσπαθήσει τώρα ο Ομπάμα με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας και σε τελείως διαφορετικό ιδεολογικό πλαίσιο.

Μιλάνε οι αριθμοί:

-Το 2000 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσει το αμερικανικό σύστημα υγείας στην 37η θέση.(3) (η Ελλάς στην 14η, προς απογοήτευση των οπαδών του εθνικού αυτοοικτιρμού).

-Σε μελέτη δημοσιευμένη στο Βritish Medical Journal το σύστημα υγείας των ΗΠΑ κατατάσσεται τελευταίο μεταξύ των συστημάτων υγείας των ανεπτυγμένων κρατών(4).

-Σε έναν κρίσιμο για κάθε πολιτισμένη κοινωνία δείκτη, αυτον της νεογνικής θνησιμότητας(=αριθμός θανάτων επί 1000 υγιών νεογέννητων τον πρώτο χρόνο της ζωής τους) , οι ΗΠΑ πατώνουν κυριολεκτικά. Με 6,26 θανάτους ανά 1000 νεογέννητα δίνουν μάχη με την Λιθουανία και την Κροατία για τις τελευταίες θέσεις μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών( η Ελλάς με δείκτη 5,16 είναι μπροστά από Ιταλία, καλύτερα από την Ευρωπαική Ένωση ως σύνολο και βέβαια πολύ καλύτερα από τις ΗΠΑ). (5)

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια απλών αμερικανών πολιτών(http://www.healthreform.gov/forums/shareyourstory.html), τα οποία βέβαια χρησιμοποιεί η κυβέρνηση Ομπαμα στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της επικείμενης μεταρρύθμισης:

Η Lisa από το Colorado :"When my son turned 22, he ‘aged out’ of the family's health insurance plan. (He was no longer covered.) He applied to an insurance company for an individual health insurance policy. He assumed that, because he was young, strong, and healthy, his application for coverage would be approved. But the company did their ‘due diligence’ and discovered that my son had recently been treated for the dreaded disease, strep throat. My son received a letter from the insurance company stating that his application would be denied BECAUSE HE HAD HAD STREP THROAT! That, (strep throat, one step up from a cold) was his ‘pre-existing condition’! "

Ο Steven από τη Florida :"My wife and I are both self employed, she left a state job 2 years back when we moved to Florida where I had taken a consulting position, I have been self employed for 15 years. We no longer were entitled to the great health benefits we enjoyed when my wife worked for the state. The issue is that our son has a pre-existing condition and we are unable to get insurance coverage for him. yes it is possible to get this coverage but at the cost of going bankrupt! I am not against paying toward health care but I do take issue when a child of 7 years of age can not get coverage due to insurance companies refising on grounds of pre-existing conditions that he shows no signs off? If we are supposedly the most advanced and caring nation in the world then how come a 7 year old child is refused health care or can not afford health care due to the high cost? Shame on us."

Σχέδον πλήρης είναι και η έλλειψη κάλυψης προλήπτικών εξετάσεων στο αμερικανικό σύστημα υγείας. Αυτό που για την Ελληνίδα λχ είναι δεδομένο , να κάνει δηλαδή μία προληπτική μαστογραφία δωρεάν , με το βιβλιάριο του ταμείου της σε οποιοδήποτα δημόσιο νοσοκομείο, για την αμερικανίδα είναι αδιανόητο (βλ. αναφορά Ομπάμα στο 5:10 του βίντεο). Πρέπει να πληρώσει ακόμη και αν έχει ασφάλιση, διοτι απλούστατα η πλειοψηφία των ασφαλισμένων δεν καλύπτεται οικονομικά για προληπτικές εξετάσεις. Άλλο γνωστό παράδειγμα είναι ο διαβήτης. Οι εταιρείες δεν πληρώνουν για δαπάνες αντιμετώπισης της νόσου στα αρχικά στάδια(ρύθμιση διαβήτη). Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν βγάζουν λεφτά πληρώνοντας για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Βγάζουν λεφτά μαζεύοντας ασφάλιστρα και μην πληρώνοντας. Χαρακτηριστικό είνα πως τα ποσά που καταβάλουν οι εταιρείες για περίθαλψη των ασφαλισμένων πολιτών ονομάζονται "ιατρικές ζημίες". Και προσπαθούν να συγκρατήσουν αυτές τις δυσάρεστες "ζημίες" με δύο τρόπους: 1)Μέσω της "επιλογής κινδύνων", όπως αναφέρεται κατ ευφημισμόν η άρνηση ασφαλιστικής κάλυψης σε όσους είναι πιθανό να τη χρειαστούν. Οποιος λόγω οικογενειακού ιστορικού, επαγγέλματος, προυπαρχουσών παθήσεων κ.α κρίνεται πως έχει μεγάλες πιθανότητες να χρειαστεί περίθαλψη στο μέλλον, χάνει την ευκαιρία για ασφάλιση με λογικά ασφάλιστρα (βλ. Steven) και 2) Μέσω της προσπάθειας αποφυγής καταβολής της πληρωμής. Διερευνούν το ιατρικό ιστορικό του πελάτη ο οποίος ασθένησε, ώστε να επικαλεστούν προυπάρχουσα πάθηση που παρέλειψε να δηλώσει ή αμφισβητούν τις οικονομικές αξιώσεις των ιατρών ή των νοσοκομείων επιχειρώντας να βρουν λόγους που να δείχνουν ότι η επιλεγείσα θεραπεία δεν ήταν η ενδεδειγμένη.

Δεν το κάνουν γιατί είναι ¨κακοί". Το κάνουν επειδή η δομή του συστήματος δεν τους αφήνει άλλη επιλογή. Μια "καλή" ασφαλιστική εταιρεία που δεν θα έκανε face-conrol στους πελάτες της και που ασμένως θα κατέβαλε τα οφειλόμενα ποσά, απλά θα έπεφτε έξω. Και ενώ η φιλοσοφία του συστήματος είναι οικονομικίστικη και υποτίθεται αντιγραφειοκρατική, στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σπατάλη πόρων και αφόρητη γραφειοκρατία. Διότι οι εταιρείες δαπανούν μυθικά ποσά για να ελέγχουν τις αιτήσεις ασφάλισης και να τσακώνονται για τις πληρωμές και παράλληλα οι παρέχοντες περίθαλψη (νοσοκομεία και ιατροί) δαπανούν τεράστια ποσά διαπραγματευόμενοι και διαπληκτιζόμενοι με τις εταιρείες προκειμένου να πληρωθούν(το κρατικό Μedicare έχει μόνο 2% διοικητικές δαπάνες, έναντι 15% των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών). Μύλος...

Με αυτά και άλλα πολλά και ιδιαιτέρως πολύπλοκα έχει να παλέψει ο Ομπάμα στην προσπάθεια του να άλλαξει ένα ανάλγητο και αποτυχημένο σύστημα. Κυρίως όμως έχει να αντιμετωπίσει την ιδεοληψία της ελεύθερης αγοράς χωρίς δημόσιο έλεγχο και ρύθμιση, το ύπουλο ιδεολόγημα του "λιγότερου κράτους" και τα πολυποίκιλα συμφέροντα που θησαυρίζουν από την έλλειψη ενός δημοσίου συστήματος υγείας.

Προσθήκη στην παραπάνω ανάρτηση(20/8/09):

-"Επίθεση δέχεται ο Μπαράκ Ομπάμα από τα λόμπι των ασφαλιστικών και φαρμακευτικών εταιρειών αλλά και από τον πολιτικό χώρο σχετικά με τη προωθούμενη μεταρρύθμιση στο σύστημα Υγείας. Σενάρια θέλουν τον Αμερικανό πρόεδρο να εγκαταλείπει το αρχικό του σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο θα ασφαλίζονταν και οι 71 εκατομμύρια πολίτες που στερούνται ή έχουν υποτυπώδη περίθαλψη. "

-"Το πρόγραμμα του Ομπάμα συναντά αντιδράσεις από το σύνολο των Ρεπουμπλικανών αλλά και από ένα σημαντικό κομμάτι των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο. Ιδιαίτερα η στάση των τελευταίων, που στην πλειοψηφία τους εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην προτεινόμενη μεταρρύθμιση, είναι εκείνη που επηρεάζει τον Αμερικανό πρόεδρο. Ενστάσεις στις προτάσεις του Ομπάμα έχουν διατυπώσει 52 Δημοκρατικοί γερουσιαστές, τονίζοντας ότι το σχέδιο είναι «δαπανηρό». Έντονη είναι η αντίδραση και από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιριών και των φαρμακοβιομηχανιών, οι οποίες έχουν να χάσουν πάρα πολλά αν υλοποιηθεί το προτεινόμενο σχέδιο. Σημειώνεται ότι μόνο το 2008 εισέπραξαν 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, που υπολογίζεται ότι αν δεν αλλάξει κάτι θα φτάσουν τα 4,3 τρισεκατομμύρια το 2017. Ποσά τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ το συνολικό κόστος της νέας μεταρρύθμισης! Τα παραπάνω λόμπι χρηματοδοτούν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, με ενάμισι εκατομμύριο δολάρια την ημέρα ομάδες «διαμαρτυρόμενων πολιτών», κυρίως ακροδεξιών Ρεπουμπλικάνων, για να οργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά του σχεδίου του Ομπάμα. Έξω από δημαρχιακά κέντρα, όπου συζητιούνται τα υπέρ και τα κατά της νέας μεταρρύθμισης, οι ομάδες αυτές συγκεντρώνονται και φωνάζουν συνθήματα όπως: «Θάνατος στον Ομπάμα». "

-"Εκεί που δείχνει να υποχωρεί η κυβέρνηση Ομπάμα είναι στο κομμάτι του φορέα παροχής της υγειονομικής περίθαλψης. Φαίνεται ότι θα συνεχίσουν να την παρέχουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και δεν θα υπάρχει παράλληλη δημόσια περίθαλψη. "

-"Το πιο πιθανό σενάριο πάντως είναι, σύμφωνα με αναλυτές, ότι το Κογκρέσο θα εγκρίνει κάποια αλλαγή αλλά αυτό που τελικά θα προκύψει θα είναι πολύ λιγότερο από εκείνο που θα ήθελε ο Ομπάμα."

πηγη:http://www.tvxs.gr/v18598



Πηγές: (1):The Impact of Bismarck's Social Legislation on German Emigration Before World War I David Khoudour-Casteras, U.C. Berkeley and Sciences-Po (http://repositories.cdlib.org/berkeley_econ211/spring2005/1/)

(2)The crisis of the old order, 1919-1933, Arthur Meier Schlesinger (http://books.google.gr/books?id=UAjls3YykzgC&pg=PA379&lpg=PA379&dq=schlesinger+crisis+of+the+old+order+al+smith&source=bl&ots=dJwO7q497i&sig=I_8MvzLQNJAvAkBqf2kWXih2wGs&hl=el&ei=zbqJSvCZNajbjQefw5WiCw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=&f=false

(3)The World Health Organization's rankingof the world's health systems. (http://www.photius.com/rankings/healthranks.html)

(4)Health care in US ranks lowest among developed countries (http://www.bmj.com/cgi/content/extract/337/jul21_1/a889)

(5)https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/rankorder/2091rank.html

+Τhe conscience of a Liberal, Paul Krugman









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου