H διακυβέρνηση Καραμανλή 2004-2009 θα καταγραφεί ως μία εκ των πλέον μοιραίων και αποτυχημένων στην σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η επανίδρυση του κράτους μετετράπη σε ξεχαρβάλωμα,η δημοσιονομική εξυγίανση θυσιάστηκε στο όνομα του πολιτικού κόστους, το "σεμνά και ταπεινά" έγινε ανέκδοτο. Μια σειρά από πολιτικούς που κατέλαβαν υπουργικούς θώκους(Βουλγαράκης, Παυλόπουλος, Μπακογιάννη, Πολύδωρας, Ρουσόπουλος, Αλογοσκούφης κ.α) θα έπρεπε υπό άλλες συνθήκες να δυσκολεύονται να βγουν από το σπίτι τους. Αλλά στη χώρα του "απέραντου φρενοκομείου" η μεν κ.Μπακογιάννη έχει το θράσσος να διεκδικεί την ηγεσία του κόμματός της, ο δε κ.Παυλόπουλος όντας σε κατάσταση πλήρους πνευματικής απόσυνθεσης επιμένει να αυτοεξευτελίζεται εμφανιζόμενος σε τηλεοπτικά παράθυρα, από τα οποία αποχωρεί πάντα κατακρεουργημένος, αφού δίκαια συγκεντρώνει τη μήνι δημοσιογράφων και πολιτικών του αντιπάλων μια που υπήρξε μοναδικά αποτυχημένος. Αρκετά, όμως με αυτούς.
Σήμερα, το blog θα ασχοληθεί με το πιο απόμακρο παρελθόν. Διότι στη χώρα εκτός από τη φαιδρά πορτοκαλέα,γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και η βρώση λωτών, με τις γνωστές συνέπειες στη μνήμη. Με άλλα λόγια, στην προσπάθεια καταμερισμού ευθυνών για την κατάντια τόσο του κράτους, όσο και ολόκληρης της κοινωνίας, καταβάλλεται μια συστηματική προσπάθεια να λησμονηθεί ο ολέθριος ρόλος του Κ.Σημίτη και των περιλάλητων "εκσυγχρονιστών" του (καλά σε αυτή τη χώρα έχει χαθεί πλήρως το νόημα των λέξεων...). Αν ο Καραμανλής υπήρξε οικτρά αποτυχημένος και με βαρύτατες ευθύνες για τον σημερινό ξεπεσμό -και υπήρξε- ο προκάτοχος του δικαιούται επάξια τον τίτλο του ολετήρα της σύγχρονης Ελλάδας. Σε μια προσπάθεια καταπολέμησης των συνεπειών της λωτοφαγίας, σταχυολογούνται μερικά από τα "λαμπρά" επιτεύγματα του Κ.Σημίτη:
-Το όνειδος της χρηματιστηριακής φούσκας του 1999, που ξετσίπωτα πριμοδότησε ο ίδιος με δηλώσεις του. Η άφισα που παρατίθεται πιο πάνω θα μείνει στην ιστορία ως η πιο ξεδιάντροπη προσπάθεια χειραγώγησης. Τότε κατάντησαν έναν ολόκληρο λαό-με δηλώσεις επισήμων κυβερνητικών και κρατικών λειτουργών-να αποδοθεί στον τζόγο με τα ιλαροτραγικά αποτέλεσματα:τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου προς όφελος λίγων,ισχυρών και φίλων του καθεστώτος.
-Εισαγωγή στην διαχείριση των δημοσίων οικονομικών της δημιουργικής λογιστικής. Όντας ανίκανη η κυβέρνηση Σημίτη να βάλει στοιχειώδη τάξη στα δημόσια οικονομικά εγκαινίασε την τακτική "κρύβω τα χρέη κάτω από το χαλί, γιατί είμαι ανίκανος να τα μειώσω", με την συνεργασία της Goldman Sachs και άλλων ευαγών ιδρυμάτων. Ενδεικτικό του μεταπρατικού τρόπου σκέψης των τότε ιθυνόντων αποτελεί και το παρακάτω:
" Σε ανταπόκρισή τους από την Αθήνα οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» αναφέρουν ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Νίκος Χριστοδουλάκης, λίγο μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ, είχε προτείνει το ενδεχόμενο «τιτλοποίησης του Παρθενώνα και άλλων αρχαιολογικών χώρων».
Οι επενδυτικές τράπεζες θα έφερναν χρήματα στο ελληνικό κράτος με αντάλλαγμα τα έσοδα από τα εισιτήρια της Ακρόπολης και άλλων αρχαιολογικών χώρων.
Το σχέδιο δεν προχώρησε και λόγω των ενστάσεων αρχαιολόγων που φοβήθηκαν ότι η Ακρόπολη θα μετατρεπόταν σε ένα θεματικό πάρκο «σε στιλ Ντίσνεϊ», αναφέρει η εφημερίδα."
ΣΚΆΙ
Και όλα αυτά ντυμένα με τον ψεύτικο μανδύα της "Ισχυρής Ελλάδας", που μόνο άνθρωποι που όφειλαν το βιοπόρισμό τους στο καθεστώς Σημίτη πίστευαν. Καθότι τα καμπανάκια της ερχόμενης χρεοκοπίας χτυπούσαν από τότε...:
1."O ισολογισμός του 2001 δείχνει ότι το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει με μια τεράστια κρατική ENRON, που προϋπήρχε της κανονικής αμερικανικής ENRON. H «ισχυρή οικονομία» μάλλον θυμίζει ανέκδοτο, που για να καταστεί σοβαροφανές στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, συνοδεύεται από παραινέσεις διαφόρων «ειδικών» για ψυχραιμία"
" Tα στοιχεία που περικλείονται στον Iσολογισμό του 2001, τον οποίο υπογράφει ο υπουργός Oικονομίας και Oικονομικών κ. N. Xριστοδουλάκης, είναι καταλυτικά και πρέπει να αρχίσουν να προβληματίζουν τους αφελείς εύπιστους, για το κατά πόσο ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Tο δημόσιο χρέος του 2001, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισολογισμού, ανέρχεται στο 130% του AEΠ (ή 169,7 δισ. ευρώ) αντί του 119% (ή 155,8 δισ. ευρώ) που παραδέχεται στην τελευταία εισηγητική έκθεση το υπουργείο Oικονομικών"
Kαθημερινή 2001
2." Eπειτα από μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία, η κυβέρνηση αναγκάσθηκε χθες, υπό την πίεση της Eurostat, να αποδεχθεί επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και να προχωρήσει σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Eπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, οι οποίες σημειωτέον θα συνεχισθούν και πιθανώς να οδηγήσουν και σε άλλες δυσμενείς ρυθμίσεις, η κυβέρνηση προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ' επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος. Aπό την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Tο σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Oυσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρισ. δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000."
Καθημερινή 2002
3." Aκόμα μεγαλύτερο του αρχικώς υπολογισθέντος είναι το δημόσιο χρέος της Eλλάδος, καθώς η επιχείρηση της Eurostat για την κατάργηση της «δημιουργικής λογιστικής» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα δεδομένα αναθεωρούνται συνεχώς, αποδίδοντας μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης αντί βελτίωσης της καταστάσεως.
Eτσι, με τα τελευταία στοιχεία που εδόθησαν στη δημοσιότητα χθες στις Bρυξέλλες, το δημόσιο χρέος της χώρας για το 2001 διαμορφώνεται σε 137 δισ. ευρώ ή 105,1% έναντι αρχικής εκτιμήσεως για 99,7%. Aναμένεται δε περαιτέρω αύξηση του ποσοστού αυτού, καθώς οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Aθήνα και τη Eurostat συνεχίζονται."
Kαθημερινή 2002
-Πρωτοφανές όργιο σπατάλης και διαφθοράς(τύπου 4 Seasons...)με τα εξοπλιστικά προγράμματα.
-Μοναδική ενίσχυση των κρατικών προμηθευτών. Δημόσια έργα, τηλεπικοινωνίες κλπ κατέστησαν αποκλειστικό προνόμιο ανθρώπων και εταιρειών που καταχρέωναν το ελληνικό δημόσιο πουλώντας πανάκριβα αναθέσεις έργων και πάντα με αντάλλαγμα την ισχυρή στήριξη στον "εκσυγχρονιστή" Σημίτη των υπό την ιδιοκτησία τους ΜΜΕ. Οι κκ Μπόμπολας, Κόκκαλης κλπ οφείλουν στον Κώστα Σημίτη μέγιστη ευγνωμοσύνη. Διότι χάρη στην εκδούλευση που τους παρείχε κατέστη δυνατόν η κατασκεύη 1Κm εθνικού δικτύου να στοιχίζει το 7πλάσιο από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και η γιγάντωση μιας εταιρείας(Intracom) σχεδόν αποκλειστικά με κρατικές προμήθειες
-Σπατάλη δημοσίου: α)την περίδο Σημίτη τα νοσοκομεία μετατρέπονται πλεόν σε καρκίνωμα για τα δημόσια ταμεία.Εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων, ιατρικών υλικών και εργαλείων θα γίνουν έκτοτε ο κανόνας, ενώ ο Μεγάλος "Εκσυγχρονιστής"(όπως και ο διάδοχός του Επανιδρυτής)ούτε σκέφτηκε πως πρώτο μέλημα ενός σοβαρού κράτους είναι η κατάρτιση προυπολογισμού για κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά.
β)Ολυμπιακή:ατέλειωτα τα αποκαλούμενα προγράμματα εξυγίανσης της πολύπαθης εταιρείας και όλα αποτυχημένα
γ)Εθνικό Κτηματολόγιο: αμέτρητα τα δις που πήγαν χαμένα, ενώ στο τέλος η Ελλάδα πλήρωσε και πρόστιμο αφού ουδέν έπραξε
δ)διαιώνιση και γιγάντωση της πελατειακής σχέσης Κράτους-Κόμματος-Πολιτών με ειδικά παραθράκια στον νόμο Πεπονή περί ΑΣΕΠ. Οι περίφημες "αποκαταστατικές διατάξεις" του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομη τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων.
-Εξωτερική πολιτική: Πονεμένη ιστορία...Μετά τους "αριστοτεχνικούς" χειρισμούς στην κρίση των Ιμίων(κανονικά οι κκ. Σημίτης, Πάγκαλος, Αρσένης θα έπρεπε να γράψουν βιβλίο με τίτλο "Χίλιοι συν ένας τρόποι για να εξευτελίσετε την πατρίδα σας"), ακολούθησε η επαίσχυντη Συμφωνία της Μαδρίτης που αναγνώριζε "ζωτικά συμφέροντα" στην Τουρκία στο Αιγαίο, ενώ χάρη στη διαχείριση του θέματος Οτσαλάν η Ελλάδα έγραψε μια κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία της και δικαίως ένας ολόκληρος λαός-οι Κούρδοι-μας θεωρούν έθνος καταδοτών.
-Διαφθορά πολιτικών: τι να πρωτοθυμηθεί κανείς...Υπόθεση Μinoan Lines-Σφηνιάς κλπ(είχε μετατραπή σε σχεδόν κομματική εταιρεία), υπόθεση Στέγγου, Siemens, τον αντιαισθητικό και κολλητό του Μεγάλου Εκσυγχρονιστή Θ.Τσουκάτο,Νεονάκης...
Το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού Η THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7%-10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια "κέρδισε" η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικανικής κυβέρνησης) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στον Σημίτη και στον Χρυσοχοΐδη και όχι στους υπουργούς του. Μιλάμε για μεγάλο εκσυγχρονιστή...
" Τον Δεκέμβριο του 2005 είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο σε βάρος της γαλλικής εταιρείας Thales, όταν πρώην διευθυντικό της στέλεχος είχε ισχυρισθεί ότι το 2 με 3% του τζίρου της κατευθύνεται για δωροδοκίες. Τότε ο Μισέλ Ζοσεράν είχε αναφερθεί στο συμβόλαιο που πήρε το 2003 η Thales για τον εκσυγχρονισμό γηραιών φρεγατών του Πολεμικού μας Ναυτικού, υποστηρίζοντας ότι χρηματίστηκε στέλεχος της κυβέρνησης. Ο ίδιος ταυτόχρονα είχε αποδώσει την απώλεια για την Thales του συμβολαίου για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας στο γεγονός ότι η αντίπαλος κοινοπραξία ικανοποίησε απαιτήσεις για μίζες 7 έως και 10% του συνολικού τμήματος. "
Eλευθεροτυπία
1."O ισολογισμός του 2001 δείχνει ότι το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει με μια τεράστια κρατική ENRON, που προϋπήρχε της κανονικής αμερικανικής ENRON. H «ισχυρή οικονομία» μάλλον θυμίζει ανέκδοτο, που για να καταστεί σοβαροφανές στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, συνοδεύεται από παραινέσεις διαφόρων «ειδικών» για ψυχραιμία"
" Tα στοιχεία που περικλείονται στον Iσολογισμό του 2001, τον οποίο υπογράφει ο υπουργός Oικονομίας και Oικονομικών κ. N. Xριστοδουλάκης, είναι καταλυτικά και πρέπει να αρχίσουν να προβληματίζουν τους αφελείς εύπιστους, για το κατά πόσο ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Tο δημόσιο χρέος του 2001, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισολογισμού, ανέρχεται στο 130% του AEΠ (ή 169,7 δισ. ευρώ) αντί του 119% (ή 155,8 δισ. ευρώ) που παραδέχεται στην τελευταία εισηγητική έκθεση το υπουργείο Oικονομικών"
Kαθημερινή 2001
2." Eπειτα από μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία, η κυβέρνηση αναγκάσθηκε χθες, υπό την πίεση της Eurostat, να αποδεχθεί επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και να προχωρήσει σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Eπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, οι οποίες σημειωτέον θα συνεχισθούν και πιθανώς να οδηγήσουν και σε άλλες δυσμενείς ρυθμίσεις, η κυβέρνηση προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ' επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος. Aπό την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Tο σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Oυσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρισ. δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000."
Καθημερινή 2002
3." Aκόμα μεγαλύτερο του αρχικώς υπολογισθέντος είναι το δημόσιο χρέος της Eλλάδος, καθώς η επιχείρηση της Eurostat για την κατάργηση της «δημιουργικής λογιστικής» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα δεδομένα αναθεωρούνται συνεχώς, αποδίδοντας μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης αντί βελτίωσης της καταστάσεως.
Eτσι, με τα τελευταία στοιχεία που εδόθησαν στη δημοσιότητα χθες στις Bρυξέλλες, το δημόσιο χρέος της χώρας για το 2001 διαμορφώνεται σε 137 δισ. ευρώ ή 105,1% έναντι αρχικής εκτιμήσεως για 99,7%. Aναμένεται δε περαιτέρω αύξηση του ποσοστού αυτού, καθώς οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Aθήνα και τη Eurostat συνεχίζονται."
Kαθημερινή 2002
-Πρωτοφανές όργιο σπατάλης και διαφθοράς(τύπου 4 Seasons...)με τα εξοπλιστικά προγράμματα.
-Μοναδική ενίσχυση των κρατικών προμηθευτών. Δημόσια έργα, τηλεπικοινωνίες κλπ κατέστησαν αποκλειστικό προνόμιο ανθρώπων και εταιρειών που καταχρέωναν το ελληνικό δημόσιο πουλώντας πανάκριβα αναθέσεις έργων και πάντα με αντάλλαγμα την ισχυρή στήριξη στον "εκσυγχρονιστή" Σημίτη των υπό την ιδιοκτησία τους ΜΜΕ. Οι κκ Μπόμπολας, Κόκκαλης κλπ οφείλουν στον Κώστα Σημίτη μέγιστη ευγνωμοσύνη. Διότι χάρη στην εκδούλευση που τους παρείχε κατέστη δυνατόν η κατασκεύη 1Κm εθνικού δικτύου να στοιχίζει το 7πλάσιο από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και η γιγάντωση μιας εταιρείας(Intracom) σχεδόν αποκλειστικά με κρατικές προμήθειες
-Σπατάλη δημοσίου: α)την περίδο Σημίτη τα νοσοκομεία μετατρέπονται πλεόν σε καρκίνωμα για τα δημόσια ταμεία.Εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων, ιατρικών υλικών και εργαλείων θα γίνουν έκτοτε ο κανόνας, ενώ ο Μεγάλος "Εκσυγχρονιστής"(όπως και ο διάδοχός του Επανιδρυτής)ούτε σκέφτηκε πως πρώτο μέλημα ενός σοβαρού κράτους είναι η κατάρτιση προυπολογισμού για κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά.
β)Ολυμπιακή:ατέλειωτα τα αποκαλούμενα προγράμματα εξυγίανσης της πολύπαθης εταιρείας και όλα αποτυχημένα
γ)Εθνικό Κτηματολόγιο: αμέτρητα τα δις που πήγαν χαμένα, ενώ στο τέλος η Ελλάδα πλήρωσε και πρόστιμο αφού ουδέν έπραξε
δ)διαιώνιση και γιγάντωση της πελατειακής σχέσης Κράτους-Κόμματος-Πολιτών με ειδικά παραθράκια στον νόμο Πεπονή περί ΑΣΕΠ. Οι περίφημες "αποκαταστατικές διατάξεις" του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομη τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων.
-Εξωτερική πολιτική: Πονεμένη ιστορία...Μετά τους "αριστοτεχνικούς" χειρισμούς στην κρίση των Ιμίων(κανονικά οι κκ. Σημίτης, Πάγκαλος, Αρσένης θα έπρεπε να γράψουν βιβλίο με τίτλο "Χίλιοι συν ένας τρόποι για να εξευτελίσετε την πατρίδα σας"), ακολούθησε η επαίσχυντη Συμφωνία της Μαδρίτης που αναγνώριζε "ζωτικά συμφέροντα" στην Τουρκία στο Αιγαίο, ενώ χάρη στη διαχείριση του θέματος Οτσαλάν η Ελλάδα έγραψε μια κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία της και δικαίως ένας ολόκληρος λαός-οι Κούρδοι-μας θεωρούν έθνος καταδοτών.
-Διαφθορά πολιτικών: τι να πρωτοθυμηθεί κανείς...Υπόθεση Μinoan Lines-Σφηνιάς κλπ(είχε μετατραπή σε σχεδόν κομματική εταιρεία), υπόθεση Στέγγου, Siemens, τον αντιαισθητικό και κολλητό του Μεγάλου Εκσυγχρονιστή Θ.Τσουκάτο,Νεονάκης...
Το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού Η THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7%-10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια "κέρδισε" η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικανικής κυβέρνησης) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στον Σημίτη και στον Χρυσοχοΐδη και όχι στους υπουργούς του. Μιλάμε για μεγάλο εκσυγχρονιστή...
" Τον Δεκέμβριο του 2005 είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο σε βάρος της γαλλικής εταιρείας Thales, όταν πρώην διευθυντικό της στέλεχος είχε ισχυρισθεί ότι το 2 με 3% του τζίρου της κατευθύνεται για δωροδοκίες. Τότε ο Μισέλ Ζοσεράν είχε αναφερθεί στο συμβόλαιο που πήρε το 2003 η Thales για τον εκσυγχρονισμό γηραιών φρεγατών του Πολεμικού μας Ναυτικού, υποστηρίζοντας ότι χρηματίστηκε στέλεχος της κυβέρνησης. Ο ίδιος ταυτόχρονα είχε αποδώσει την απώλεια για την Thales του συμβολαίου για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας στο γεγονός ότι η αντίπαλος κοινοπραξία ικανοποίησε απαιτήσεις για μίζες 7 έως και 10% του συνολικού τμήματος. "
Eλευθεροτυπία
Aυτά, τα ολίγα για τον άνθρωπο ολετήρα της σύγχρονης Ελλάδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου